Mama,
Nadat je vorig jaar november te horen kreeg dat je een kleincellig gemetastasseerd bronchuscarcinoom had en de kans op genezing de kans van een witte raaf was, ben je voor de witte raaf gaan vechten. Het leek zo goed te gaan en je bent zover gekomen. Helaas heeft deze oneerlijke ziekte je overbluft. 17 juni 2002 moest ik afscheid van je nemen. Maar verloren heb je niet mama, voor mij blijf je de winnaar. Ik kan alleen maar zeggen dat ik door je strijd nog meer bewondering voor je heb gekregen. Ik mis je zo. Toch ben je altijd bij me, bij alles wat ik ook doe. Ooit zullen we weer samen zijn mama. Ik hou heel veel van je. Heel veel liefs van Loes.