Dag lieve Papa,

Het lijkt al weer zo?n tijd terug. Zondag is het pas 19 weken geleden dat ik de warmte van je aanwezigheid voelde. Je laatste glimlach, met je kin omhoog en je schouders naar achteren, zal ik nooit vergeten. Ik mis je zo.

Het wk is al weer een tijdje afgelopen, de tour is gefietst, Janne probeert te kruipen en de voorbereidingen op het nieuwe seizoen zijn in volle gang. Niemand meer om het zo mee te delen dan hoe wij dat konden. Met jou was allemaal zoveel leuker.

Vooral het ?nooit meer? voelt zo vreemd. Ik probeer het echt wel een plekje te geven maar dat lukt nog niet. ?s Nachts in mijn dromen is het net alsof er niets is veranderd. Wij samen in de bergen, wij samen op de fiets, wij samen koffie drinkend in de serre, wij samen kijkend naar voetbal, maar vooral ?wij samen?. In mijn dromen ben ik zo gelukkig maar daarna mis ik je zo.

Dag lieve Papa, het is nog steeds goed zo.