lieve pap,
het is nu al bijna 6 jaar, de 20ste augustus zullen het 6 jaar doen dat ik zonder u moet leven! ik was juist 11 jaar... wat moest ik doen, ik begreep het niet! Nu begrijp ik hoe moeilijk leven zonder u is! ik mis je zo erg! waarom moest jij nu juist weg? Waarom moest die ziekte je aanpakken? Het was een gegeneraliseerde kanker en konden niets meer voor je doen, je was het lijden zo moe! nu ben je in rust maar ik ben hier alleen en mis een vader! we missen je allemaal en zullen je niet vergeten! elke dag, elk seconde, denk ik aan jou!!!
papa ik hou van jou! tu hija, cariñosamente!!! te echo de menos papa!!!!