Lieve Cor,
8,5 jaar heb jij tegen de hersentumor in je hoofd gevochten. Ik heb zoveel respect voor je gekregen. Vandaag 3 weken geleden ben je toch nog plotseling overleden. Ik ben nog nauwelijks van de schrik bekomen. Het is akelig stil, zo zonder jou. Ik mis je humor, onze kletspraat, je warmte die je naar iedereen uitstraalde. Je was nog maar 45 jaar en we hadden zoveel plannen! Ik moet met onze kinderen verder, dat valt niet mee maar ik zal me door jouw positivisme laten leiden! Dág, lieve motormuis, ik hoop dat waar jij nu bent je nooit meer hoofdpijn hoeft te hebben. Ik hou van je,
Jouw Marianne