Soms hoor ik je lach
In de mijne
Voel ik je in mijn zijn
Soms voel ik jou
zo dicht bij me
dat ik niet geloven kan
Dat jouw lichaam al vergaan is
In de stof wedergekeert
En jouw geest zo dichtbij is
Alsof je hand door mijn haren glijd
En je lach door mijn hart heen strijd
En je tranen
in mijn ogen
je pijn met de mijne vermenigvuldigen
Wetend dat wij elkander missen
En jij je kleinkind niet meemaken kan
zoals bestemd was
van af het begin
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk
Wij weten hier immers niets van
Jou mam zal ik zo missen
Hoelang nog?
Hoelang nog die pijn
In een weten van niet wezenlijk aanwezig zijn
Ik mis je
Liefs
Angelwings