Lieve Pap, even een berichtje voor je , je bent alweer 4 weken van ons weg, wat gaat de tijd toch hard.Ik mis je zo erg en ik zou willen dat ik nog even aan je haar kan zitten of over je handen kon aaien ,dit voelde goed toen je in je kist lag.Je voelde zo zacht aan en dat vergeet ik niet.Maar ik hoop dat onze Jeroen het allemaal een beetje trekt, hij heeft het zo zwaar, hij wil voor jou alles zo goed mogelijk regelen maar het word hem zo ontzettend moeilijk gemaakt door een aantal factoren maar daar ga ik je niet mee lastig vallen. Ik zal een oogje in het zijl houden en hopen dat alles een beetje goed gaat komen. Ook onze Mitchell mist je , hij weet dondersgoed dat je weg bent maar kijkt iedere avond naar een glimmende ster in de hoop dat jij dat bent, ik weet wel je kan ons zien en je houd ons in de gaten toch PAP.Lieve PA waarom gaan de slechte niet eerst en waarom moest dit allemaal zo gaan, je hebt het niet verdient, en een beter leven was je ook gegund, maar helaas daar had ik niets over te zeggen.Maar nu gaan Jeroen en ik voor je vechten om nog wat voor je te kunnen doen, je kan toch niet zomaar bij ons weg???Pap ik mis je ontzettend maar we moeten door, ik weet het. Heel veel liefs van mij en mijn jongens.xxxxxxxDag PA.