179) |
line |
|
|
 Donderdag, 24 juli 2003 16:22
Lieve Lee,
Jou zal ik echt nooit vergeten.
Ik moet zeggen dat ik na zo'n lang tijd beter kan omgaan met het grote verlies dat de plaats innam van jouw glimlach, jouw warmte, jouw steun, jouw levensritme...net omdat ik weet hoeveel moeite zulke dingen je kosten. Je bent dapper, ik weet dat je vecht en ook al kan ik nu niet echt meer naast je staan, weet dat ik er altijd ben in gedachten.
Wie weet ontmoeten we elkaar ooit terug en zullen we het zelf niet doorhebben, misschien in een lied, een gebaar, een woord, een kind, in onze gedachten of gewoon simpelweg in alle rust. Die hoop hou ik levende om zelf overeind te kunnen blijven. Lee, ik ben niet trots op mezelf en ik besef dat het nu heel slecht met me gaat en het enige wat ik zou willen is hier uit geraken. Maar ik heb er geen idee van hoe...
Ik zou zo graag weten of je het nu redt meid! Onwetendheid maakt onnoemelijk veel pijn!
Hoe dan ook, in moeilijke tijden, onthoud dan slechts één zinnetje:
Caro vergeet me nooit!
ontzettend veel liefs
van je vriendin line
|