Lieve Nadine (1974-1984)
19 jaar geleden zie ik je nog bij de gymzaal staan, je zag me niet en dat was de laatste keer dat ik je gezien heb. Je had leukemie, alleen wisten we het niet. Je zei altijd dat je ernstig ziek was en wij kinderen wisten ook niet beter. Je overlijden kwam als een grote schok voor mij en ik heb het destijds niet kunnen begrijpen. Nu 19 jaar later ben ik zelf arts en niet meer onwetend. Af en toe kom ik bij je grafje en denk aan de tijd van toen. Ik zou willen dat de tijd even stil stond...