Hoi lieve mam, ben ik weer. Vandaag zou je jarig zijn geweest en zouden we normaalgesproken met zijn allen feest gevierd hebben. Nu valt er niets meer te vieren. Het is alweer bijna anderhalf jaar geleden dat je stierf maar het lijkt wel of het alleen maar meer pijn gaat doen. Ik probeer Jenske door foto's een herinnering aan jou mee te geven, ze noemt je nu oma kerkhof omdat ik haar daar altijd mee naartoe neem in de hoop dat je haar toch nog kunt zien vanuit de plek waar je nu bent. Gisteren heb ik verse bloemen op je graf gezet, dat wilde je altijd het liefst met je verjaardag, bloemen...Ik hoop dat je oma en tante Trees gevonden hebt daar en je niet zo alleen bent. Hopelijk ontmoeten we elkaar daar ooit een keer in de verre toekomst.

Dikke kus van je dochter en kleindochter.