Lieve lieve pap.
Waarom..........waarom.........
Ik denk dat nog zo vaak. Van het ene op het andere moment werd je bij ons weg gehaald. Het is zo moeilijk zonder jouw bij ons. Mama kan moeilijk haar leventje oppakken, heeft daar vaak geen zin meer in. Ik weet niet hoe ik haar helpen kan. Mathijs vraagt vaak naar je, huilt nog steeds om je, mist je. Je mooie kleindochter Maureen gaat gelukkig heel erg vrolijk en blij door het leven en weet dit allemaal niet. Ik vraag me vaak af waar je bent ofdat je ons inderdaad kan zien. Heb vaak op een teken gewacht. Ik geloof dat er iets hierna moet zijn. Dat moet haast wel. Al die lieve mensen die sterven, het kan niet zo zijn dat het dan allemaal maar ophoudt. Ik denk altijd maar dat ze jouw daar meer nodig hebben dan hier. Ach, ik weet het soms ook niet meer wat ik denk of denken moet. Wij wilden jouw hier hebben. In ons leven. De wereld draaid gewoon door. Het leven gaat door. De mensen gaan gewoon door. Dat is soms heel erg moeilijk. Ik mis je allerliefste pap, en ik hoop dat ik je ooit weer terug ga zien. Ik hoop dat je heel erg gelukkig bent, en geen pijn meer hebt. Want vond ik het moeilijk om te horen van de arts wat er eigelijk allemaal mis met je lichaam was. Alle dokters die jouw gezien hebben hebben er zo ontzettend naast gezeten. Zo ontzettend fout. Ook dat is heel erg moelijk om mee te leven. Ik kan dat gewoon niet vergeten. Jij had zo,n vertrouwen in al die klote dokters. Ze hadden het zo mis. lieve pap we redden het wel zit niet over ons in, het zal moeten voor mama voor mijn allerliefste en mooiste kindjes. Maar het blijft heel erg klote allemaal. Heel veel liefs van mij. Dag Pap.