Lief, Er zijn weer grote problemen met Mark. Was je nog maar bij ons, dan had ik mijn zorgen met je kunnen delen. Mijn rots in de branding. Jij was rustig gebleven en had kunnen relativeren. Ach lieverd, ik had tegen je aan kunnen praten en door jouw rusthad je voorkomen dat ik zo in paniek zou raken. Waarom ben je er niet meer nu ik je zo nodig heb. Ik mis je, ik mis je rust en kalmte, je relativeringsvermogen, je armen om me heen. Ik mis je.