553) |
johanne |
|
|
 Donderdag, 29 september 2005 11:54
Het is ruim 4 maanden mam dat jij bent overleden! Bijna 4 jaar lang heb jij de strijd gestreden. Wat deed het mij ontzettend veel pijn om jou te zien knokken voor het leven. En wat wilde je graag bij ons blijven. Je bent mijn alles, mijn beste maatje!Jij zag altijd alles aan mij. We begrepen elkaar altijd!Wat voelt het goed dat ik je tot het eind heb kunnen verzorgen!Maar toen kwam de stilte mam! Wat voel ik mij leeg en zo verdrietig en alleen.Het is alsof er een stuk weg is uit mij.Zal ik ooit nog gelukkig worden. 1 ding weet ik zeker, je bent altijd bij me, en anders trek ik aan ons touwtje zoals we hadden afgesproken! Je zal er altijd voor mij zijn, onvoorwaardelijk, zoals het altijd was. Ik mis je zo ontzettend mam, het is niet in woorden uit te drukken!Elke seconde ben je bij mij en je zit voor altijd in mijn hart en gedachten! We hebben over alles gesproken, maar ik wil je al zoveel weer vertellen. Ik hoop nog steeds dat het een boze droom is. Ik wil je zo graag terug al was het een halve minuut!Om nog 1 keer een knuffel van je te krijgen en een hele dikke zoen!Zullen dromen ooit uitkomen......
Mam, ik hou zoveel van je! Ik hoop zo dat waar je nu bent, je blij bent en geen pijn meer kent, je hebt het zo verdiend!
een hele dikke knuffel en zoen van je trotse dochter
|