Lieve papa, lieve mama, het is onbeschrijfelijk om iemand te vertellen hoe erg ik jullie mis. Binnen een jaar zijn jullie allebei overleden aan kanker. Niets wees er op dat jullie dat hadden. Iedere dag lijkt het alsof jullie met vakantie zijn en ieder moment lekker bruin van de zon voor mijn neus staan. Het is leeg, stil en eenzaam ondanks mijn gezin. Jullie worden gemist, dat hoor ik vaak en dat is ook fijn om te horen dat jullie ook veel voor anderen hebben betekent. Ik hoop zo erg dat jullie ons zien en als ik wel oud mag worden, hoop ik jullie dan pas weer te zien. Dan kunnen we eeuwig praten.....Ik mis jullie heel intens.