februari 2002

Mama ( 01-06-1932 - 10-01-2002)
In memoriam Lieve Mama

Vier en een half jaar lijkt een eeuwigheid,
zeker als je al die tijd moet vechten.
Je moest het opnemen tegen een tegenstander, die niet eerlijk vocht.
Wanneer hij aanviel, kon je hem niet zien aankomen,
en wanneer hij zich terugtrok,was hij nooit ver weg.
In die ongelijke strijd, binnenin jouzelf, kreeg je nooit een eerlijke kans.

Die vier en een half jaar zijn eigenlijk ook omgevlogen.
Wanneer je maar kon, trok je er nog steeds op uit.
Je bleef genieten van dat beetje leven, dat je nog met papa had.
Je streed je strijd altijd met opgeheven hoofd en met humor.
Daardoor bleef je voor ons, je kinderen, altijd een goed voorbeeld.

Jouw strijd mocht je niet winnen,hoe hard je het ook probeerde,
maar bij alles wat je daarvoor deed, dwong je respect bij ons af.
Aan wilskracht had je absoluut geen gebrek.
Het ultieme bewijs daarvoor bewaarde je voor het allerlaatst.

Je was trots op ons allemaal.
Jouw gevecht maakt ons net zo trots op jou.
We houden van je.