juni 2002

mijn moeder
In memoriam Over een paar dagen ben ik jarig. Dan is het alweer een jaar geleden dat jij ons verliet. Nu deze dag steeds dichterbij komt herleef ik alles weer van toen. Hoe je steeds verder van ons wegzakte, alles wat er nog gezegd is........
Het doet nog steeds pijn om je te moeten missen. We redden ons wel maar zonder jou is het leven toch anders. Ik zou zo graag nog eens met je willen praten en vertellen hoe het nu met ons is, maar helaas is dat niet meer mogelijk.
Nog steeds vindt ik het niet eerlijk dat we nu zonder jou verder moeten leven. Maar toch ook heb ik het gevoel dat je in ons hart altijd bij ons bent. Dat maakt het een beetje meer draaglijker. Ik zal je altijd blijven missen.

Love you,
Mariska