ron visser
In memoriam gister was het een half jaar gelden dat je ons moest verlaten al een half jaar geen vader meer zo onrealistisch
al een half jaar geen knuffel meer geen hulp meer bij pebaalde dingen geen gelach meer samen met jou
sinds die bewuste 8 februarie ben ik koel en ijzig ik onderneem niks meer zit alleen maar thuis en verwaarloos mn leven ik speel toneel voor de andere mensen om mij heen
omdat ik hun niet met mijn verdriet op wil zadelen ik ben er nog steeds kapot van jou laatste woorden zullen me altijd bij blijven maar de gemaakte belofte kan ik niet nakomen sorry pap ik probeer mn leven weer op te pakken maar het lukt me maar niet sorry ik hou van je remco