******IN MEMORIAM******

JOHAN VAN NISPEN

Pa, het is over 18 dagen precies een jaar geleden dat jij me bent ontnomen. Wat gaat de tijd snel. Ik kan het nog steeds maar niet geloven en al helemaal niet begrijpen dat je er niet meer bent. Vrijwel elke dag kom ik even naar je urnengrafje om je te herdenken en in m`n gedachten alles te vertellen van wat er de laatste tijd is gebeurd. Misschien dat je het allemaal wel hoort of ziet van daarboven. Ik heb vandaag pallisades rondom je grafje gemaakt. Je snapt wel dat je kleinzoon Yowan ook graag wilden meehelpen en dat heeft hij ook gedaan. Ik heb wel net als jou vroeger staan te vloeken en te tieren want die dingen wilden natuurlijk niet waterpas de grond in, maar het is me toch gelukt. Ik mag me vergissen als ik je hoorde bulderen van het lachen toen ik zo stond te vloeken toen het niet lukte naar mijn zin. Ons ma heeft ook nog meegeholpen en drinken gebracht. Ik was overigens harstikke nat. Van het zweet en van de regen want die kwam toch flink uit de hemel vallen. Pa, het valt me op dat als we iets aan je grafje doen dat het dan altijd regent. Toen we je urntje begroeven regende het, toen we bloemen legden met je verjaardag regende het, en nu met de pallisades maken regende het. Je hebt dit zelf misschien nooit gewild en laat nu op deze manier blijken dat ik er dan wel wat voor over moet hebben om je urnengraf te onderhouden. Maar dat heb ik hoor, en ons ma ook. We komen vrijwel elke dag en zullen je nooit vergeten.

OEWE ZEUN

Ma, je bent al bijna 8 jaar bij me weg, en me dochter van 4,5 jaar is pas op 23 maart 2003 overleden, ze is nu bij je wil je goed op dr passen

en ik mis jullie alletwee
je dochter
en moeder van 33 jaar

mama,het is nu drie en een halve week geleden dat je bent overleden.de eerste tijd heb ik het te druk gehad om je echt te missen! ik denk natuurlijk wel elke dag aan je!gisteren avond had ik het echt te kwaad.het begint langzaam tot me door te dringen dat je er echt niet meer bent!je weinige spulletjes,die hier boven bij mij in de koffer liggen,heb ik eventjes geopend.ik rook jou vertrouwde geur weer!het was moeilijk maar ook heel fijn.het is de bedoeling dat we met zijn allen dat nog even gaan nakijken,maar nu nog even niet!ik mis je zo ontzettend!!!ik had niet gedacht dat het zo leeg kon zijn.nu staat je andere dochter op het punt te bevallen en dat is natuurlijk een mooi gegeven,maar we hadden je dat nog zo gegund om dat mee te maken.
mam ik denk iedere dag aan je,ik heb zo sterk het gevoel dat je toch met ons mee kijkt......we doen ons best om er iets van te maken.en we hebben jou belooft,goed voor onszelf te zorgen en dat doen we ook!love you.........dikke kus danielle

lieve mamma bletterman_petronella,janssens
nu je weg bent en het huis leeg is, weten we dat het nooit went zonder mamma, zonder oma. Een niet te begrijpen gemis, je had nog zo veel willen beleven met ons, je kleinkinderen , je eigen leven
voor ons kwam het afscheid veel te gauw, lieve mamma, we houden van jou.
ik begrijp nog steeds niet hoe het kon gebeuren dat jij uit mijn handen bent geglipt, ondanks ik je vast hield, en toch stierf, lieve mamma ik mis je.
marcel bletterman je zoon
cobie bletterman_fikke je schoondochter
denise bletterman je kleinkind
sjonie, danielle, en danny je klein kinderen

op 3 augustus jongst lede heb ik mijn moeder verloren aan kanker,ze was 63 jaarveel te jong om te sterfen ze was voor mij alles en ik mis haar nu al ze licht nu vredig heeft geen pijn meer maar ik heb er wel verdriet van ze is nu in het paradijs bij god en bij mijn vader lieve mama rust zacht in vrede

Lief, ik mis je zo!!!

Gea

hoi lieve pa daar ben ik weer, wat raar datje echt niet kwam dit jaar op mij verjaardag.s'morgens stond ik op en dacht meteen aan jou en misschien stond je wel voor de deur. maar nee natuurlijk niet dit is onmogelijk meer. maar je kan ons zien he ik weet het zeker.Jeroen belde me en ik heb heerlijk aan de telefoon gehuild, ik mis je pa en jeroen ook. vreselijk dit soort dingen verjaardagen en feestdagen, we moeten er toch door.maar ok ik heb de dag volbracht ookal had ik mijn gevoelens ergens anders.maar ik hoop dat als je ons wel kan zien en jeroen ook dat je dan trots op ons bent, en ook op je kleinkids, ze groeien zo hard pa, alle drie.!!Ik wens je een fijn een fijne tijd verder ookal ben je niet meer bij ons, maar dat kunne we helaas niet meer terug draaien. Paps tot de volgende keer en doe rustig aan dat doen wij ook. ok?Heel veel leifs van je dochter en hele dikke kussen van ons allemaal.xxxxxxxxxxxxxxxxxedith

Irma Dijkhuizen 21-10-53/18-04-01

Ik kan het nog steeds niet echt bevatten dat je er echt niet meer bent. We missen je allemaal ongelooflijk.
Er gaat geen dag voorbij at ik niet aan je denk. Ik mis je heel erg mama...

xxx Monique

maandg 21 jullie 2003,is mijn moeder van 53 jaar,overleden.
4 weken geleden,kregen we het verschrikkelijke nieuws te horen dat ze longkanker had.
mijn moeder had al een tijdje een heese stem.ik had al een tijdje het gevoel dat er iets niet in orde was.bewust of onbewust heeft ze steeds haar kop in het zand gestoken.het was gronische bronchitis.
de dokter vroeg geregeld of ze benauwd was,maar dat was ze niet zei ze.
tot het moment dat we niet meer langer in onzekerheid wilde blijven.er werd een longfoto gemaakt.
longkanker,werd gelijk al vastgesteld.
een week later,werd bekend dat het al was uitgezaaid naar de lymfeklieren.
wel cemo? geen cemo?mama wilde absoluut een behandeling.ze liet zich er niet zomaar onder krijgen.kort daarop kreeg ze een soort hersenbloeding,of tia.
in het ziekenhuis bleek na een scan dat het ook was uitgezaaid naar de hersenen!
het werd allen maar beroerder.ze kon verlammings verscheinselen krijgen,omdat de kanker in haar hoofd steeds wat uitschakelde.ze heeft eventjes niet meer kunnen praten,en haar linkerarm (ze was links)deed ook niet meer wat ze wilde.en dat alles in 4weken tijd!voor ons is het allemaal veel te snel gegaan,maar ik ben wel blij dat haar een hoop ellende bespaart is gebleven!
mam ik wil je zeggen,dat ik voor al;tijd van je blijf houden,en dat ik aan alle mooie herineringen blijf denken.
ik mis je ontzettend.
ik hoop dat je nu boven bij papa weer gelukkig bent.
met die gedachte kan ik verder!
je lievelings tafeltjes staan nu bij mij in de woonkamer en ik zal er zuinig op zijn!
love you......
je dochter.

lieve ma,

op 13juni 2003 heb je je strijd tegen kanker verloren. In februari kregen wij samen bij de arts te horen dat je longkanker had. Ze zouden je opereren. Je had een goede kans dat de tumor helemaal verwijdert kon worden. De operatie verliep goed en de pijn viel mee. Je kwam weer thuis. Het herstel ging niet zo vlot. Misschien wilde je te snel. Maar het zat niet goed. Je kreeg last van je been en arm. En een raar gevoel in je hoofd. Op vrijdag 23 mei kregen we de uitslag. Er waren uitzaaiingen in je hoofd. Je hebt 3 weken keihard gevochten en wilde nog bestraald worden. Je wilde leven om bij ons en je kleinkinderen te zijn. Het is niet eerlijk.Ik denk elke dag aan je. Ik mis je ontzettend. Wat moet ik zonder jou. Liefs karin

Lieve mamma,

18 juni juli net een dag voor je 29ste trouwdag kregen we het eerste voorzichtige nieuws. Je had misschien Leukemi. Een week later na een beenmerg punctie en een hoop ellende, kregen we de definitive uitslag de ergste vorm ALL3, niets meer aan te doen!Hoe lang nog?dagen weken?zeker geen maanden!Dinsdag ochtend 8 juli sloot je je ogen na drie weken van veel verdriet en ellende.Je was 49 jaar!Zo raar! 6 weken geleden wisten we van niets en leek je gewoon gezond, je deed alles voor ons, hebt ons door de verrotte jaren heen gesleept en nu ben je er niet meer!Super mamma Super Oma!!!!We missen je zo vreselijk!Ook Jenisha mist je zo erg ondanks dat ze nog pas 3 is ze snapt heel goed wat er is gebeurd.
Maar je woorden weerklinken nog steeds in ons hoofd, jou woorden van moed hoop en kracht om ons te troosten. Nooit klaagde je en tot het laatst bleef je ons opbouwen met jou hoop op eeuwig leven op een gereinigde aarde die de bijbel zo duidelijk beschrijft als god straks een eind maakt aan alle slechte dingen op deze aarde. Bedankt lieve mamma en tot gauw!!!! Liefs Suuz

hallo lieve pa, daar ben ik weer even .
ik weet wel zeker dat je dit door krijgt op wat voor manier dan ook, maar het is maar goed dat we niet alles niet weten van te voren he!
Pa,ik ben volgende week jarig , vorig jaar had ik er al niet zo'n zin in en hoopte dat jij nog even zou komen maar dat was niet het geval.dit kwam door de omstandigheden maar deze keer is het echt anders , ik kan wel aan je denken maar ik kom je niet tegen deze verjaardag. en dat vind ik wel erg moeilijk, ik moet me er maar bij neerleggen maar mijn 31 ste verjaardag en ook de volgende zullen niet zo zijn als anders. Maar natuurlijk denk ik altijd , iedere dag aan je, maar dan ook, ik brand een kaarsje bij je foto en zal extra aan je denken.ook op je eigen verjaardag heb ik dit gedaan en dat zal ik ook op mijn verjaardag doen.ok lieverd ik hou van je en ik mis je ontzettend.zeker dit soort dagen .de jongens vragen steeds meer naar je en daar ben ik blij om.Pap neem een lekkere borrel op mijn verjaardag en denk aan me ik denk ook aan jou!!!!heel veel liefs je dochter en xxxxjes van mijn jongens.

Lieve Lee,

Jou zal ik echt nooit vergeten.
Ik moet zeggen dat ik na zo'n lang tijd beter kan omgaan met het grote verlies dat de plaats innam van jouw glimlach, jouw warmte, jouw steun, jouw levensritme...net omdat ik weet hoeveel moeite zulke dingen je kosten. Je bent dapper, ik weet dat je vecht en ook al kan ik nu niet echt meer naast je staan, weet dat ik er altijd ben in gedachten.
Wie weet ontmoeten we elkaar ooit terug en zullen we het zelf niet doorhebben, misschien in een lied, een gebaar, een woord, een kind, in onze gedachten of gewoon simpelweg in alle rust. Die hoop hou ik levende om zelf overeind te kunnen blijven. Lee, ik ben niet trots op mezelf en ik besef dat het nu heel slecht met me gaat en het enige wat ik zou willen is hier uit geraken. Maar ik heb er geen idee van hoe...
Ik zou zo graag weten of je het nu redt meid! Onwetendheid maakt onnoemelijk veel pijn!
Hoe dan ook, in moeilijke tijden, onthoud dan slechts één zinnetje:
Caro vergeet me nooit!

ontzettend veel liefs
van je vriendin line

lieve teodora,
ineens ben je toch overleden aan de gevolgen van de leverkanker die anderhalf jaar hebben geplaagd.
Ik heb een enorme bewondering voor de manier waarop je met je ziekte bent omgegaan. Niemand heeft je ooit horen klagen, zelfs het bed heb je niet gehouden. Het afgelopen weekend heb je zonder dat ze het wisten van iedereen afscheid genomen. Knap zoals je ons allemaal om de tuin hebt weten te leiden.
Je zag er mooi uit donderdagavond. Toch was ik blij dat de begrafenis vrijdag al vroeg was. Ik kijk met een glimlach op je terug. Je hebt me veel gegeven, ik hoop ik jou ook.
Ik zal altijd met liefde aan je denken.
Sagapo

Opa..

Ik heb je nooit gekent, maar toch heb ik het gevoel dat u altijd een beetje bij me bent geweest. Als ik zie hoe me vader nu is ben ik trots op u. U heeft u best gedaan, en het is niet eerlijk dat u op zo een vroege leeftijd bent gestorven. Ik had u graag nog willen kennen.
Ik hou van u!

xxx

Lieve pap,
Vandaag was het m'n verjaardag en het voelt zo raar,het hoord een leuke dag te zijn maar zo voelt het niet! want jij bent er deze keer niet bij. 2-3-03 ben je een maand na de diagnose longkanker overleden,tijd om aan het iedee te wennen hadden we niet. voor jou was het wel het beste want het was alleen maar erger geworden , maar het is gewoon niet eerlijk want door dat het zo snel ging hebben we nergens geen tijd meer voor gehad.ik schrijf dit voor jou lieve pap want ik heb zo het gevoel dat ik toch nog even met je kan praten.ik hou van je, en we missen je allemaal vreselijk. veel liefs Gea en een lieve groet van Rene en een dikke knuffel van je toppie Naomi, die nog steeds naar de sterretjes zwaait.

ha die pa.... van harte gefeliciteerd . eigenlijk was je nu jarig geweest en zou je 56 zijn geworden. maar helaas maar waar het was je niet gegund vandaag om nog bij ons te zijn.
maar reken maar dat wij aan je denken, meer dan normaal want anders hadden we gezellig met elkaar gezeten en heerlijk van je sate en je rijst gegeten dus doen we dat nu maar op een andere manier.
ik hoop dat je je verjaardag evensgoed daar waar je ook bent kan vieren met mensen om je heen en dat je dan ook even aan ons denkt.heel veel leifs en een fijne dag daar!!!!!liefs van edith en de jongens.xxxxxxxxxxxxxx

Lieve Annemiek,
Denken doen we elke minuut van de dag aan je. Wat jij zou hebben gedaan, hoe je alles zou aanpakken. De tijd vliegt voorbij en we proberen met alle kracht die in ons is, het leven weer op te pakken. Maar zonder jou is het wel enorm moeilijk. Je voorbeeld zit in ons geheugen en met de vele fijne herinneringen lukt het gelukkig wel. We blijven altijd van je houden en hopen dat je in de hemel met de opa's en oma het toch een beetje gezellig hebt. LIefs mama, papa en Twan.

hoi lieve pap, daar ben ik weer even ik heb vandaag een dag dat ik heel veel aan je gedacht heb, dit doe ik altijd maar vandaag was het erger dan normaal.ik weet niet waarom maar misschien was je wel heel dicht bij me. het was vandaag 10 weken terug dat je overleed maar ik mis je zo ontzettend. ik kan je gewoon niet uit mijn hoofd zetten en notabene vroeg iemand in de winkel vandaag: hoe is het met je vader? stom he maar die gene wist het niet , dat geeft ook niet maar dat doet toch zeer .heel erg zeer. ik wou dat ik nog kon zeggen dat het goed ging met je maar helaas. pap we missen je en mitchell ook. ik wil dat je weet dat ik van je hou en dat dat nooit zal veranderen.eigenlijk was je bijna jarig en zou je 56 geworden zijn maar helaas, dit moet ik maar in mijn gedachten met je vieren.pap rustig aan waar je ook bent ik schrijf je gauw weer. heel veel kusjes van mijn boys en een dikke zoen van mij.xxxxxxx

Lieve Gerjan
17 juni was het alweer (of pas) 6 jaar geleden dat je bent overleden door een naar ongeluk op je vakantie . Je bent nog niet vergeten, en ik denk nog regelmatig aan je , ik weet nu een beetje wat je ouders voelen, ons kindje van 6 jaar is overleden, nu alweer 3 jaar geleden... Zorg je een beetje voor Sjoerd Ik hoop het..... Je vriendin Coby

hier ben ik weer, ik kan moeilijk over mijn gevoelens praten .
heb via deze site al 2 keer mijn ei een beetje kwijt gekunnen , het luchte op , het ging weer zijn gangetje.

ik zal mijn man nooit vergeten en het is ook erg zwaar om zo jong met 2 kids achter te blijven maar het ging me best goed af nu na 5 maanden deed ik mijn best , ook voor de kids en kon ik er op mijn manier mee omgaan..............en nu dit, mijn moeder pleegt zelf moord...WAAROM ????!!!!!

ik had haar nodig ik ben zelf net weduwe ben 24 jaar oud , ik had je nodig mam.
ook de kleinkinderen worden volgende maand pas 2.....verdomme WAAROM !!

ik ben verdrietig , boos , bang en alleen...WAAROM !!!

wat ik niet snap is dat mijn man , de vader van mijn kinderen heeft gevochten tot de laatste minuut, hij wilde alles geven voor mij en de kids.
en jij gooit je leven zo plots weg , in 1 keer...weg....en wij ???

ik heb telkens de vraag WAAROM.

ik weet maar 1 ding dat is dat ik er moet komen met de kids en dat ik het erg moeilijk vind om dat zonder jullie te moeten doen.

mam, eddy ....ik hou van jullie en mis jullie nu elke dag.

Lieve Mama, het is nu 1 jaar en 8 maanden geleden dat je ons hebt verlaten. Je hebt gevochten als een beest, maar je lichaam kon niet meer. Jou mooie lach en laatste traan blijven altijd en eeuwig in onze gedachten bestaan. Helaas heb je de geboorte van je eerste kleinkind niet mee mogen maken, maar ze draagt jouw naam met zich mee. Zelf heb ik een hele zware tijd achter de rug , met 2 operatie en een kuur achter de rug. Ik ben blij dat je dit niet nog eens had mee moeten maken, je eigen dochter van 27 met deze rot ziekte. Van boven weet ik dat je mij steunt, en waakt over mijn dochter en mijn grote zus. WE MISSEN JE ENORM, EN HOUDEN VAN JE.

Lieve,lieve Ma,

Wat zou ik er veel voor over hebben om nog even bij je te kunnen zijn....even met je praten gewoon zoals een half jaartje geleden.
18-2-2003 die datum zal ik niet snel vergeten,3 maanden na het bericht dat je longkanker had moest je de strijd opgeven
Je lichaam kon het niet meer aan,één dag voor je 64ste verjaardag ben je overleden.Wat mij ook ontzettend pijn doet is dat je mijn kleine meisje(jou lust en je leven)niet meer groot ziet worden,ze heeft het trouwens nog heel veel over je en ze hoopt dat je je niet alleen voelt in de 'mensenhemel' omdat je haar knuffel bij je hebt.
Lieverd ik hou waanzinnig veel van je en wacht op mij als mijn tijd daar is...

Lieve mam,

Vandaag zou je 70 jaar zijn geworden, maar 5 maanden geleden werd je totaal onverwacht uit ons midden gerukt. Ik kan nog steeds niet wennen aan het idee dat ik je niet meer kan zien, kan voelen. Niet eventjes meer bellen met alle nieuwtjes van vandaag. Ik zou willen dat je Jenske nog even kon zien, ze is zo groot geworden. Met pap gaat het gelukkig weer wat beter, hij doet goed zijn best. Mam, ik wil even laten weten dat we nog elke dag aan je denken en heel erg missen. Hopelijk tot ooit.

Kusjes van Esther

liefste Eric,
9 juni 2002 sloot jij je ogen en hebben
we je nooit meer kunnen vasthouden of knuffelen .....we missen je zo verschrikkelijk ..... IK HOU VAN JE !!