lieve pa,

ik zou wel willen schreeuwen, willen janken, gewoon boos worden op alles en iederen, elke dag moet ik aan je denken en steeds meer ga ik je missen, ik heb nog zoveel vragen, vragen waar nooit meer een antwoord op komt, vragen van de kinderen waar ik ook geen antwoord op kan geven. het doet pijn als ze willen weten waarom jij nu moest gaan, want het ging toch weer goed met je?? maar hoe moet je nu aan een kind uitleggen dat het leven niet eerlijk in elkaar zit, in elk geval gaat het leven gewoon verder, ook al is het dan zonder jou steun je goede raad en liefde, en ook al gaat het soms moeilijk we komer er wel, omdat ergens om een hoekje je nog steeds meekijkt, en ons een duwtje in de goede richting geeft. alle liefs van de wereld

pietje

Mamsie, vandaag is het 5 weken geleden dat jij in de armen van je hubbie overleed. Het lijkt aan de ene kant al weer een tijdje geleden en aan de andere kant lijkt het wel gisteren. Oh mam, ik ga je met de minuut meer missen en kan haast niet meer naar je fotootje kijken zonder direct in tranen uit te barsten. Nog steeds komen er mensen naar mij toe die vragen hoe het met je gaat... die moet ik dan helaas vertellen dat je niet meer lijfelijk op deze aardbol aanwezig bent. Dat is zo vreselijk erg om te vertellen, laat staan om te voelen... het is zo onwerkelijk en zo oneerlijk allemaal!! Er komen steeds meer vragen naar boven en de wetenschap dat je veel dingen van mij en mijn gezinnetje en natuurlijk van Mark zult missen maakt me af en toe bijna ziek. Dan te bedenken van pa, die mag over een paar maanden eindelijk van de VUT gaan genieten. Oh gos mam, hij heeft het zo vreselijk zwaar. Mam, je was mijn grote voorbeeld en ik zal altijd van je blijven houden. Ik ben er trots op om zo op jou te lijken!!! Dikke kus van mij, je grote meissie XXX

hoi PA ik moet vandaag zoveel aan je denken, ik wou dat het verdriet wat minder word dat we je bijna 6 maanden geleden moesten laten gaan, maar het word naar mijn iedee steeds erger. ik mis je zo, niet meer ff bellen of ff met de kids bij je aan.hoe lang duurd dit nog , ik hoop heel lang maar als je maar weet dat ik je nooit zal vergeten. liefs edith kusjesxxxxxxxxxxxx

Lieve Joke het is nu drie maanden geleden maar nog steeds wil ik het niet geloven. Ik mis je

De gouden morgenstond komt op
en kleurt de hemel rood
Een nieuwe dag, een nieuwe morgen
Gestaagd was de tijd die vloot
Iedere dag, dezelfde zorgen
Stralende ogen, je warme lach
bleven gesloten en vertilden op een dag
De glans van de zon voorgoed verdwenen
De luchten blijven grijs
Een Deur, nog altijd gesloten
wij zijn nog niet gekomen,
aan het einde van onze reis


Koen Andries
9 december 1980 - 3 september 2003

Op 9 december, je werd 22 jaar, kregen we het bericht dat je niet meer te genezen was.
We vroegen hoe lang nog, hoeveel maanden?
denk maar in weken... en bij weggaan was het dat we maar niet meer op kerst moesten hopen.

Maar de dagen werden weken en de weken werden maanden...
en nu, moest je toch echt gaan. gevochten tot het laatste en helder. rustig en vredig ben je weggegleden van dit aardse bestaan.
Kon ik je nog maar één keer zien, en dat je me zeggen kon dat het nu zo goed is...
Je was mijn enige broer...

dag lieve schat, ik mis je zo

Lieve mam,

Het is nu al bijna 9 maanden geleden dat je stierf. In 6 weken tijd van een gezonde vrouw naar een wrak. Vreselijk was het om je zo te zien lijden. Natuurlijk ben ik blij dat je uit je lijden verlost bent maar ik mis je zo verschrikkelijk. Nog steeds denk ik: effe ons mam bellen, maar dat kan niet meer. Je stem zal ik nooit meer horen. Er zijn dagen dat ik het echt niet meer zie zitten en nu ik dit schrijf krijg ik ook weer een brok in de keel. Jenske wordt al zo groot en kan sinds kort lopen, ik vind het zo erg dat ik dit niet met je kan delen. Hopelijk zie je ze van boven nog elke dag en kijk je met ons mee. Brigitte en ik praten nog veel over je en we vinden het nog steeds onbegrijpelijk dat je er niet meer bent. Met pap gaat het redelijk goed. Hij bezoekt je graf elke week en hij gaat nu elke week dansen om er een beetje uit te zijn Hij moet weer gedotterd worden maar ziet er echt niet tegenop. Ik weet zeker dat hij denkt, als het fout gaat dan ga ik gewoon naar Jo en zijn we weer samen. We zullen goed op hem passen. Het is wel vreemd op de Noordsingel zo zonder jou, ik kom er ook niet meer zo vaak. Pap is vaak weg en de gezelligheid is ook ver weg nu jij niet meer achter de tafel zit. Mam, ik hoop dat ik je zo kan laten weten dat ik je heel erg mis maar dat ik ermee ga proberen te leven in de hoop dat ik je ooit nog eens een keer zal ontmoeten zoals jij oma hopelijk weer hebt ontmoet. Doe ze de groetjes van ons allemaal en waak een beetje over ons. Ik kijk vaak naar boven en als ik dan die fonkelende sterren zie dan denk ik: de grootste fonkelende ster ben jij....

Dikke kus van je dochter

lieve *A.P*
het is nog niet eens een jaar geleden dat je bent overleden,elke dag denk ik aan je , jij was muhn grote voorbeeld ..was het maar vorig jaar....dan was ik elke dag naar je toe gegaan.waarom ik dat niet heb gedaan weet ik Zelf ook niet.ik heb er vreselijk spijt van!!!ik wou dat je terug kon komen....ik mis je en ik hou zielsveel van je!!!!

veel liefs... van je nichtje JB

Lieve mamma,
Ik kan het zelf nog niet geloven maar 2 weken geleden was het alweer 15 jaar geleden dat je bent overleden...ik was zelf nog maar 4 jaar,te klein om veel van je te herinneren.Ik herinner me genoeg,alleen helaas niet de leuke momenten..Wat zou ik graag een beeld willen zien dat wij samen waren,dat ik je liefde als moeder voel...daar zou ik alles voor over hebben,een warme knuffel van mijn echte mammie...en je geur ruiken..je stem horen...je haren...jouw handen vergelijken met de mijne...adviezen krijgen...bij je kunnen huilen...in je kruipen...samen winkelen...je schoenen passen :-)lekker lachen ....Jeetje wat zou ik dat heerlijk vinden....kwam je nog maar eens in mijn dromen voor...ik weet je er bent of oma&opa...ik voel het maar ik vind het zo jammer!mensen kunnen zich niet voorstellen dat je zelfs na 15 jaar nog veel verdriet hebt..dan zeggen ze:'oh...al 15 jaar geleden'nou voor mij voelt het alsof het vorig jaar was..En de vraag 'waarom?' zit er nog steeds....af en toe vraag ik me wel eens af of ik die 35 jaar wel zal halen,jou leeftijd toen...en het klinkt misschien raar maar ik ben niet bang...want ik weet dat ik je dan eindelijk zal ontmoeten...ik wou dat het thuis ook eens op rolletjes zou gaan...dat papa nu eindelijk eens gelukkig wordt met een leuke vrouw,dat geeft wat meer rust in huis...dat het eens gezellig wordt thuis en niet meer tegen kerst, sinterklaas en nieuwjaar ophikken...of met moederdag dat iedereen de stad ingaat kadootjes kopen en wij een mooie plant/bloemetje kopen voor het graf..Volgende maand gaan we je opnieuw begraven,dat wordt best moeilijk en daar kijken we allemaal tegen op;papa, niels, robert en ik..tis namelijk 15 jaar geleden en dat houdt in dat de huurgraven worden 'geruimd'maar we gaan een heel mooi nieuw graf uitkiezen,naar jou smaak,met veel gele kleuren,want daar hield je van toch?God mam,wat mis ik je!!!!!!!!Was je maar hier!!!!!!!!!ik hou van je voor altijd en denk nog elke dag aan je..........heel veel dikke zoenen knuffels en liefs van je dochter

Donker wordt licht door het onder ogen te zien.
Hard wordt zacht door het te aanvaarden.

ha mam,

je bent vandaag jarig je zou 51 geworden zijn, ik had nu graag bij jou met de kids wat zitten babbelen met een lekker stuk gebak.

maar nee dat kan nu nooit meer.
we missen je heel erg, en ik hoop dat we op deze manier toch bij je kunnen zijn, we zullen je nooit vergeten !!!!


veel liefs en een dikke knuffel van ons
michael en marieke
ons pap ( jouw man )
ik en de kindjes.

WE MISSEN JE....WE HOUDEN VAN JE.

he pa daar was je weer. ik had even zin om met je te praten. straks komt er een programma op tv, dat had jou ook zeker zeer geinterreseerd, het heet char. zij kan luisteren en praten met mensen die bij jou zijn. ik zou zo graag even wat van je willen horen maar dat kan ik niet zo. misschien wel eens via haar, of iemand die dat wel kan. ik weet dat je ons wel kan horen en zien. dus als met ons mee kijkt kom dan ook even bij me zitten en kijk dan ook even. misschien voel ik je wel pa, je weet maar nooit.
pa de groeten van ons en een hele dikke zoen van mij.we denken elke dag aan je. tot gauw weer.xxxxxxxxxxxedith

Lieve Oma dozen,

Waar je ook bent, ik zou het niet weten..
Niet in tijd of afstand te meten..
Ik heb je bij me, diep in mij, daarom ben je zo dichtbij...!!

T'is nu alweer 5 jaar geleden dat ik mijn allerliefste oma ben verloren, maar het lijkt als de dag van gisteren dat ik zo snel mogelijk uit school kwam om u te bezoeken..!! Niemand thuis, ik in tranen want toen voelde ik al dat ik u kwijt was..!! Het ergste vind ik dat ik nooit afscheid van u heb kunnen nemen.. Niet toen u nog in leven was, maar ook niet toen u al overleden was.. Want de kist moest vrij snel dicht, door alle medicijnen die u had geslikt..!!

Nu 5 jaar later mis ik u nog steeds..!! Mijn lieve kleine indo omaatje..!! Nooit meer wordt ik gebeld om te vragen hoe een examen ging, nooit meer samen koken, nooit meer samen lachen om opa..!! T'is niet eerlijk, ik had u nog zoveel willen vertellen, nog zoveel willen laten zien..!!

Mijn lieve vriend bijvoorbeeld.. Ik weet zeker dat u stapelgek op hem zou zijn, mn diploma directiesecretaresse, mn nieuwe baan, Brooke ons achter-achter-achter nichtje..!! Helaas kan dat niet meer..

Toen u net was overleden heb ik een ster uitgezocht en als ik u mis zoek ik die ster op en praat ik daar tegen.. Klinkt misschien heel stom voor een meissie van 23, maar zo weet ik dat u toch nog een klein beetje bij me bent..!! Dan maar kinderachtig..!!

Met opa gaat het goed.. Hij redt zich en ik weet zeker dat u vanaf daarboven nog een oogje in het zeil houdt op opa, uw kinderen en uw kleinkinderen..!!

Oma ik mis je en see you in heaven...!!

Dikke kus je kleinkind El

Eén jaar zonder jou!

Samen stappen in de regen
samen liggen in de zon
'k wilde dat j'er onbevangen
nog eens van genieten kon.
Langzaam wandelen in de avond
'n windvlaag spelend met je haar
woorden die verwonderd kleurden
wat we voelden voor elkaar.

Samen voor het slapen, praten over dingen
van de dag.
Soms met pijn van niet begrijpen,
soms bevrijdend in een lach.
'k leg mijn handen op je kussen
'k mis je warmte, 'k mis je zoen,
'k weet dat "samen kunnen delen" niet meer over is te doen.
Gea.

Lieve pa,

We hebben pas nog een kaarsje voor je gebrand en nu ben je van ons weggenomen. Toch nog onverwachts ben je op 6 september overleden en heb je de strijd tegen nierkanker verloren.
We missen je nu al. Ik zal altijd van je blijven houden.

Veel liefs,
Bianca

Voor mijn lieve pa,

Je kreeg afgelopen voorjaar pijn en
dacht dat het een gekneusde rib was en
bleef stug doorgaan. Het bleek longkanker
te zijn. Je hebt gevochten en geregeld,
getroost en gehuild maar op 5 september
hebben wij toch afscheid moeten nemen.

Lieve pap 66 jaar is veel te jong.
We missen je zo verschrikkelijk, maar
zijn blij dat je geen pijn meer hoeft te lijden.
Bedankt voor al je zorg en liefde.

lieve wim het is nu meer dan een half jaar geleden dat je bent gegaan voor jou een goed ding maar voor ons nog steeds niet te vatten het went nou het went helemaal niet het wordt eerder erger Tegen je urn kan ik niet praten Ik mis je en het wordt niet minder eerder meer nooit meer met je praten of je iets vragen het wordt steeds duidelikejr dat dat niet meer komt het wordt steeds echter en dat wil ik niet maar ja ik heb geen wil we moeten zonder je verder maar lukken doet dat nog niet zo

Dag m'n allerliefste mamsje, ik ben nu ruim 4 jaar verder, en het allerergste verdriet heeft een plekje gekregen. Maar lieve mamsje, elke dag kus ik je portretje, en ik zal je heel mijn leven missen. Ik zou zo vreselijk graag bij je willen zijn, maar weet ook dat dat nog niet kan. Dag liefste lieverd, ik hou zó veel van jou. Blijf alsjeblieft altijd dicht bij me, laat me voelen dat je er bent, dag lieve mams.

IN MEMORIAM

5-9-2002----------------5-9-2003

JOHAN VAN NISPEN

* Rijsbergen 26-4-1937
+ Breda 5-9-2002

Over 4 1/2 uur is het precies 1 jaar geleden dat wij noodgedwongen werden gescheiden van elkaar. Pa ik mis je verschrikkelijk. Kan je aub ons ma de kracht geven vanuit daarboven om het tweede jaar wat gemakkelijker te maken voor haar. Ik heb het gevoel dat ze heel erg haar best doet om sterk te zijn en probeert om telkens een stapje verder te komen, maar het gaat verdomd langzaam met twee stapjes vooruit en weer eentje terug. Ze zit nog steeds in een diep dal en ik kan haar niet helpen op de manier zoals ik zou willen. Ik kan jou namelijk niet terug toveren. Samen met ons Annelies en de kids kunnen we er alleen zo vaak mogelijk voor haar zijn zodat ze minder vaak alleen is, maar haar intense verdriet kunnen we onmogelijk wegnemen.

DAD, PLEASE GIVE US THE STRENGHT WE NEED
WE MISS YOU

Oewe zeun

09-09-1946 Carla Kadee-Maas 26-08-2003

Diagnose longkanker - 1 juli 2003
Overlijden - 26 augustus 2003
Crematie - 1 september 2003

Daar zit -godverredomme- maar twee maandjes tussen. Waarom is jou niet veel meer tijd gegund? Mam, ik ben zo trots op je dat je het allemaal zo vreselijk positief en optimistisch ondergaan hebt. Petje af hoor! Ik mis je meer dan je ooit zou hebben geloofd.
Je kleinzoon Stijn zwaait af en toe eens naar de hemel en gooit poepkussen naar 'boven'...
Mam, waar je ook bent, rust zacht en doe de groetjes aan allebei de opa's!
Dikke kus van ons allemaal!!!!!

lieve oma waarom ben je er niet meer ik ben maar 6 jaar maar ik mis je ,ik bleef altijd bij je slaapen en nu kan dat niet meer je bentvoor altijd mijn lieve oma. ik hou van je en ik hoop toch dat je me altijd blijf volgen ook als ik groot ben dag lieve oma rust zacht en oma ik vergeet je nooit je kleinkinderen gabriella jeffrey en denise

hoi lieverd, het is alweer 26 dagen geleden dat ik ff met je schreef.eigenlijk al te lang maar de tijd gaat zo snel pap, je bent alweer bijna 5 maanden weg van ons.ik mis je zo erg het word steeds erger, ik heb je verteld met mijn verjaardag dat ik je zo misde zeker die dag, maar bijna is ons jeroen jarig en die vind het allemaal niets zo. maar ik zeg iedere keer dat het wel moet en dat we gelukkig elkaar nog hebben, wel een hele afstand nu maar de telefoon is geduldig.met de jongens gaat het allemaal weer goed.mitchell en ik praten regelmatig over je en ik vertel dan ook altijd dat jij ons in de gaten houd van daar waar je bent. ja toch paps???ik zou zo graag bij je willen zijn maar dan moet ik heel ver van alles wat ik hier ook lief heb, en dan is er nog meer verdriet ,dus denk ik maar zoveel mogelijk aan je en doe dingen wat jij ook zou doen in bepaalde situaties.ik hoop dat het je daar goed gaat en dat je trots op ons allemaal bent. ook voor opa en oma, die missen je zo ontzettend maar houden zich erg goed.ik zal ze allemaal de groeten doen als we ze weer eens zien, en dan zal ik zeggen dat ik regelmatig contact met je hebt, want je leest dit dondersgoed hoe dan ook.pap ik mis je maar ik hou van je en de kereltjes hier ook. heel veel liefs van je dochter. edith xxxxxxxxxxxx

ter herinnering aan addie:
op 220503 is mijn vrouw in het a.v.l. overleden aan de gevolgen van een anderhalf jaar daarvoor geconstateerde vorm van slijmvliesmelanoom in haar neus.
deze zeldzame vorm van kanker is behandeld middels een grote (schedel)operatie, bestraling en nadat de tumor terugkwam middels bestraling en een (fase 2) chemotrail .
helaas hebben de behandelingen niet het gewenste effect gehad, wat geresulteerd heeft in een uiteindelijke verlamming gevolgd door het uitvallen van functies.
ik denk nog elke dag terug aan de ziekteperiode en probeer steeds de 37 gelukkige jaren te herinneren, die we samen be-/geleefd hebben.
sjaak bontje

Lieve Auke, dit jaar is het al weer 10 jaar geleden!
ik mis je nog steeds en hoop dat je nu een beter leven hebt dan je in jouw korte leven hebt mogen hebben!

Liefs van Je dikste vriendinnetje

Lieve Famke

Bijna 6 jaar geleden werdt je geboren, onze dochter en zusje. Na 15 maanden werd duidelijk dat je heel erg ziek was, je bleek ALL te hebben. Wij gingen samen met jou door een hel. Meisje wat mis ik je toch. In totaal 6 weken hebben we afscheid van je moeten nemen, nota bene op de verjaardag van je broer. Die nacht ben je in mijn armen overleden en moesten wij je laten gaan. Wat had ik graag een mooi groot kado voor je gekocht, helaas ga ik nu alleen maar een bloemstukje bestellen en heel veel kaarsjes aanmaken op je grafje. Meisje we missen je allemaal heel erg veel.

Heel veel liefs van mama

Lieve Johan,
Hier een klein
berichtje van je schat.
Over een paar weken
is het 1 jaar geleden
dat je van ons weg ging.
Wat mis ik je. En de kid's
ook.
Ik geloof het nog
steeds niet.
Maar gelukkig kwam
voor jou de verlossing
zo kon je ook niet verder
met die verschrikkelijke
pijn.
We wisten ook wel dat
het zo niet verder kon.
Maar als ik het eerlijk
mag zeggen het is zo
stil zonder jou.
Misschien zien we elkaar
nog terug daar boven?.
Veel liefs van je
allerliefste
schat xxxxxxxxxxx.