Hai Broer van me.

Vandaag een jaar geleden was de meest verschrikkelijke dag uit mijn leven. Ik mis je nog iedere dag en het vuur van jouw kracht, persoonlijkheid, humor, behulpzaamheid en creativiteit zal altijd in mij door blijven branden.

dag lieve Sietze

Nog drie uur en een kwartier te gaan voordat jij vorig jaar overleed.....om 3.00 's nachts.....Er valt nu even niets te zeggen behalve dat ik veel verdriet heb gehad vandaag en gisteren en altijd. Maakt niet uit wat voor dag het is.Je kaars brandt, en verder kan ik alleen aan je denken. Love you forever......Han

Lieve Siets, Siets, ik vergeet nooit meer je lieve gezicht toen wij vorig jaar slecht nieuws kregen. Ik mis je zo enorm mijn lieve broer! Je was zo sterk en zo positief tot het allerlaatst. Dat bewonder ik heel erg in je. Je was een echte vechter en een fantastiche broer!!! Ik had het nooit zo goed als jij kunnen doen, as usual.... love you forever, xxx je zus.

Voor altijd in ons hart

12-09-2003

12-09-2006

Lieverd vandaag is het 3 jaar geleden dat je bent we gegaan.
Het gemis is erger dan ooit.
Weet dat ik van je hou, en dat je altijd in mijn gedachte bent.
Er heeft niemand ook maar iets van zich laten horen, zijn ze je nu al vergeten?????????
Lieverd ik mis je verschrikkelijk.

Jou Moppie.

Even een reactie voor Ria, die in acht maanden tijd haar beide ouders moe(s)t missen.... Ik denk dat ik weet hoe dat voelt, Ria; ik heb in 1996 en 1997 in zes maanden tijd ook mijn beide ouders verloren. Mijn vader was net 60 geworden, mijn moeder was 58.... Het is al weer tien jaar geleden maar ik denk nog dagelijks aan hen en ik ben ook nog niet klaar met verwerken (als je daar ooit klaar mee bent!)
Groetjes, Wike

Vijf jaar geleden stonden we er heel anders voor jongen.Morgen zijn je lieve oudertjes 45 jaar getrouwd en dat verdienen ze samen. Wij hebben net de 12 en een half gehaald.Maar we hebben het gehaald en al die trouwdagen die volgen zullen we nog steeds getrouwd zijn...wees maar niet bang.Tuut Han

I want to run
I want to hide
I want to tear down the walls
that hold me inside

Lieve schat

Ik mis je zo.
Wat zouden we trots zijn op onze dochter.

Een kaarsje voor mijn ouders die ik beide in 8 maanden tijd moet missen.
Mijn vader 23-10-2006 op 55 jarige leeftijd. Mijn moeder 11-07-2006 op bijna 55 jarige leeftijd.
Ik mis ze.

Afscheid nemen bestaat niet.Je bent wel weg maar verlaat me niet. Als ik eenzaam of bang ben zal jij er zijn! Jij wilt dat ik je loslaat en dat ik morgen weer verder ga.Ik moet geloven dat jij er bent.Zie wat onzichtbaar is, wat ik geloof is waar ik open mijn ogen maar en dan..zal je bij me zijn.
Lieve Siets.....dit liedje draaide toen ik met mijn peugeootje langs onze renault reed die nu wacht op een andere eigenaar. Dus je vind het goed? Dank je tuut Han en Ilske, Amke en Lukie

als er internet in de hemel is laat je het wel weten toch
Knuff voor allen die me lief zijn en de aardse wereld te vroeg moesten verlaten.

Dag lieve Papa,

Het lijkt al weer zo?n tijd terug. Zondag is het pas 19 weken geleden dat ik de warmte van je aanwezigheid voelde. Je laatste glimlach, met je kin omhoog en je schouders naar achteren, zal ik nooit vergeten. Ik mis je zo.

Het wk is al weer een tijdje afgelopen, de tour is gefietst, Janne probeert te kruipen en de voorbereidingen op het nieuwe seizoen zijn in volle gang. Niemand meer om het zo mee te delen dan hoe wij dat konden. Met jou was allemaal zoveel leuker.

Vooral het ?nooit meer? voelt zo vreemd. Ik probeer het echt wel een plekje te geven maar dat lukt nog niet. ?s Nachts in mijn dromen is het net alsof er niets is veranderd. Wij samen in de bergen, wij samen op de fiets, wij samen koffie drinkend in de serre, wij samen kijkend naar voetbal, maar vooral ?wij samen?. In mijn dromen ben ik zo gelukkig maar daarna mis ik je zo.

Dag lieve Papa, het is nog steeds goed zo.

Voor jou,

Help me alsjeblieft.

Kus en veel knuffels van mij.

Lieve zus,

Gewoon wil ik even zeggen......ik hou van jou.

En.....zus....ik mis je.

Dikke kus en veel knuffels naar jou toe waar je ook bent.

Liefs je zusje.

Hee jongen.Luke zit in bad vier zonder kurkjes. Of ik het aandurfde om te kijken zeg je?Nauwelijks.Maar hij zwemt zo goed en vol enthousiasme.Wilde ik je even laten weten.Love you.Han

Heee lief broertje van mij. Ik wou je nog even zeggen dat Siebe de sterren van de hemel heeft gezongen gistermiddag, ook voor jou! Je zou heel trots op hem zijn geweest! Jullie zouden dit samen doen en inderdaad Siets, het is hem gelukt alleen! xzie Nelly

Lieve Siets, zo noemde ik je altijd... hee scheet, zei je dan. Altijd zo lief, geinteresseerd en warm. Ik mis je lievie! Enorm! Heb er heel veel verdriet van dat je er niet meer bent. Hoop dat we in een volgend leven elkaar weer kunnen ontarmen.... xxxzie Nelly

Natuurlijk wil na een dag als vandaag de slaap weer niet komen.
Ik lig in m´n bed en mis hem.
Niet dat hij dan naast me lag, nee hij zat dan beneden.
Te puzzelen, of te lezen, of wat mailtjes te schrijven.
Hij ging altijd heel laat naar bed.
Of eigenlijk ook niet naar bed, hij bleef vaak beneden op de bank slapen.
Hij wilde mij niet storen, omdat hij zo kortademig was, benauwd, , heel luidruchtig adem haalde.
Niet liggend durfde te gaan slapen, maar zittend, om de paar uur wakker en dan weer zat te snakken naar adem.
Heel bang dat als hij zou gaan liggen, zou stikken.
Hij zat meestal beneden, en als ik dan wakker werd, naar de wc moest, wist ik dat hij daar zat.
Dan ging ik naar beneden, vroeg hem waar hij over zat te piekeren, of hij het wilde vertellen.
Of ik bij hem moest blijven.
Maar hij zei dan dat hij niet piekerde, gewoon wat zat te zitten.
Ik geloofde hem, of misschien wilde ik hem gewoon heel graag geloven.
Hij wilde niet dat ik bij hem bleef zitten, zei hij, en dan gaf ik hem een kus en een aai over zijn bol en ging weer naar boven.
Ik voelde me wel wat schuldig, maar eigenlijk vond ik het ook wel goed zo, dan kon ik weer gaan slapen.
En hij ging dan op de bank liggen slapen, daar vond ik hem dan ´s morgens, dan werd hij wakker en waren we weer samen.
En nu, nu ga ik naar boven en niet alleen de plek naast me is leeg,
Maar ook de bank beneden. Ik ben echt alleen, hij is er echt niet meer.
Niet beneden achter de pc, niet aan tafel zittend wat te puzzelen, niet op de bank, nog slapend als ik ´s morgens beneden kwam.
Ook al sliepen we niet zo vaak in het zelfde bed, hij was er, hij was in huis., we waren samen.
Ik voel me nog vaak schuldig, dat ik niet meer aan gedrongen heb om hem te laten vertellen waar hij over aan denken was. Niet meer aangedrongen heb om in bed te komen slapen.
Hoe raak ik deze gedachten kwijt, hoe raak ik gewend aan die lege plek in bed, in de kamer, op de bank.
Het nooit meer samen, nooit meer.
Nooit meer samen lachen, nooit meer samen vrijen, nooit meer samen praten, nooit meer samen ruzie maken, nooit meer samen op vakantie nooit meer samen, niks meer.
Ik mis hem..
Hoe kan ik ooit leven zonder hem, die zo belangrijk voor me was, mijn steun en toe verlaat, mijn man en maatje.

Hai Sietze,

We hebben je ontzettend gemist afgelopen weekend. Toch hadden we het idee dat je er bij was.

Johan

paps, je zou vandaag jarig zijn maar je weet ik denk altijd aan je maar helaas ben je er niet meer.
ik hoop dat je een fijne dag hebt gehad.
liefs edith en de mannen xxxx

Lieve Zus,

We missen je steeds meer en meer.
De tweede zomer zonder jou het is nog niet te bevatten dat jij niet meer boos op mij kan zijn.
Ik stuur je een witte duif met een boodschap en ik hoop dat je hem ontvangt.

Mis je.....kus en veel knuffels van mij.

Lieve Pap
Het is nu bijna 1 jaar dat je niet meer bij ons bent. 13 juli vorig jaar heeft die vreselijke ziekte gewonnen van jouw zware strijd. 10 dagen voor je 71ste verjaardag.
Nog steeds kan ik niet geloven dat ik je nooit meer zal zien, even aanraken, nog even met je praten.
Ik mis je zo ontzettend en wil nog zoveel tegen je zeggen. De laatste week lijkt het wel of er constant een film in mn hoofd zit, die alle gebeurtenissen van vorig jaar weergeeft.
We vangen elkaar heel goed op maar het gemis blijft.
Alles is anders nu jij er niet meer bent.
Papa ik hou van je
je dochter Nelleke

Lieve Ton

Op 50 jarige leeftijd werd je van ons weggenomen. Oneerlijk was jouw strijd, vorig jaar bleek je kanker te hebben, je bent toen geopereerd en dat is volledig misgegaan, maar je knokte je eruit en afgelopen jaar moest je met een stoma die bijna op de rug zat en een open buik door. Dit heb je gedaan, ik heb je stoma en buik verzorgd met liefde. Je ging weer werken ondanks alles en in mei kwam de hersteloperatie. Deze operatie is uiteindelijk je dood geworden. De arts raakte een slagader tijdens de operatie en heeft die gehecht maar dat heeft niet gehouden en is geknapt. Je bent leeggebloed en gereanimeerd, een operatie heeft je toen in leven gehouden maar je had hersenletsel zei de arts, hoeveel je hebt meegekregen weten we niet, wel dat hierna nog 2 keer je slagader is geknapt en op 13 juni j.l. ben je van ons heengegaan, veel te jong. Je was zo bang voor de operatie en de gevolgen, dat je in de nacht voor de opname aan alle dochters en schoonzoons en aan mij een soort afscheidbrief hebt geschreven. Ook schreef je aan mij hoe je je begrafenis wilde hebben. Afgelopen maandag hebben we je met 300 man naar je laatste rustplaats gebracht, jij in je witte kist in de witte auto en ik helemaal in het wit, want je hield niet van rouwkleding. De schoonzoons en vrienden hebben je gedragen. Maar het is zo verrekte oneerlijk, waarom moest jou dit 2x overkomen vorig jaar fout en nu weer......niemand die daar een antwoord op kan geven. Maar wij moeten zonder je verder en dat is zo moeilijk, je kon nog helemaal niet gemist worden. Je trots, de jongste meid, is pas 15 en die moet ook zonder haar geliefde papa verder en de andere (grote) meiden ook. En hoe ik het zonder je moet ik weet het echt niet. Maar je bent voor ons altijd een kanjer geweest, wij noemen je een "mensen mens". Je genoot van het leven maar voor jou duurde dat maar even.
Rust zacht lieverd. We houden van je

Mieke, dochters en schoonzoons

Lieve schat,

Alweer een verjaardag zonder jou.
Wij missen je heel erg.