Naam | Commentaar | ||||
|
december 2002
irma dijkhuizen In memoriam 46jaar jong 16-04 01 mams ik(16) zal altijd van je houden. het is moeilijk de eerste kerst zonder jou. ik wil je nog zoveel vertellen maar dat gaat niet meer. |
||||
|
januari 2002
mama In memoriam Lieve mama, Op 30 oktober heb je na een zware strijd je ogen voorgoed gesloten. In mijn hart leef je verder. Ik mis je verschrikkelijk en zou zo graag nog even in je armen willen liggen als klein meisje, maar nu moet ik de volwassene zijn voor mijn kinderen. Lieve mama, bedankt voor alles wat je mijn geleerd hebt aan normen en waarden. Ik zal dit zeker overdragen aan mijn kinderen. En ik weet zeker dat hun net zulke bijzondere mensen zullen zijn alsdat jij altijd voor mij en ieder ander bent geweest. Ik hou van je, forever Saskia |
||||
|
januari 2002
Mijn lieve papa In memoriam Op 27 september van dit jaar is mijn lieve papa overleden aan de gevolgen van darmkanker,dit was 3 dagen voor mijn 23e verjaardag. Op 27 november is hij uitgestrooit en nu pas komt de klap dat hij er echt niet meer is. Ik mis hem heel erg en wil zo toch laten weten dat ik heel veel aan hem denk. Lieve pappie, ik hou van je! xXx Janet |
||||
|
november 2002
Kai In memoriam Voor onze lieve Kai, Je bent nu al 10 maanden geleden van ons gegaan, maar het is alsof het pas gisteren gebeurt is. Ik mis je enorm en zal je zeker nooit vergeten. Je bent nu ons engeltje op een wolkje... Liefs, Melanie |
||||
|
www.lauravoncken.nl
alle.voncken@hetnet.nl november 2001 LAURA VONCKEN geboren 8-6-1998 overleden 7-11-2001 In memoriam Onze Laura, nooit iets mis mee dachten we. Tot die vreselijke dag eind mei 2001 waarop we te horen kregen dat Laura een medulloblastoom had (hersentumor). Ze is in juni 2 x geopereerd, waarvan 1 op haar 3e verjaardag, en oh wat was ze dapper! Na een maand ziekenhuis mochten we eindelijk naar huis. In de maanden juli en augustus t/m begin september werd ze dagelijks bestraald en kreeg ze 1 x per week chemo. We waren allemaal zo trots op haar, ze deed het zo goed. Een klein meisje van 3 die muisstil moest liggen voor bestraling! Eind september zouden we dan eindelijk van onze welverdiende vakantie gaan genieten voordat we eind october een traject van een jaar chemo ingingen. Helaas, begin october kreeg Laura een recidief. Een MRI scan wees uit dat ze uitzaaiingen in hoofd en rug had, kortom ze was terminaal. We hebben haar meteen mee naar huis genomen en na haar zelf 3,5 week lang verpleegd te hebben overleed onze trots op 7 november 2001 om 02.30. Meisje, WE MISSEN JE ZO!!!!!!! Ons leven zal nooit meer hetzelfde zijn....... Mama en Papa Onze dank aan iedereen van RTIL Maastricht en afdeling B2 AZM Maastricht |
||||
|
mijn papa
In memoriam lieve papa, het is nu al 13 jaar geleden dat je bent overleden en nog steeds mis ik je,..wish you were still here! will you wait for me in heaven? papa ik hou van je! groetjes,..y. |
||||
|
November 2001
mijn moeder In memoriam nog steeds mis ik haar maar ik weet wanneer je verdrietig bent blik dan opnieuw in je hart; en je zult zien dat je weent; om wat je vreugde schonk. ma ik mis je en dat zal altijd zo blijven. anja |
||||
|
november 2001
Ma Cogels In memoriam Lieve Ma, Je bent te vroeg van ons heengegaan, maar heb ons gesterkt om hiermee om te gaan. Zoals altijd was je een wereldwijf en vergeten zal ik je daarom nooit. Uit het zicht maar nooit uit het hart. Liefs Anitje |
||||
|
november 2001
Ilona In memoriam Lieve Ilona, Nu vlieg je al jaren daarboven. Je bekijkt ons en ziet ons volwassen en ouder worden. Jij hebt dit niet mee mogen maken, en elke keer vraag ik mij af waarom niet. Ik ben nu 20 en jij zou over een kleine 3 maand 21 worden, maar helaas, je mocht nog net de 12,5 halen. Ilona, na 9 jaar mis ik je nog steeds. Ik wou dat ik al mijn belevenissen samen met jou had kunnen delen, net als het volwassen worden, de vriendjes en misschien zoals ik het huwelijk. Ilona, na zoveel jaar, ben ik blij dat jij vroeger mijn beste vriendin mocht zijn. Ik mis je en ik hou van je 4 ever friends. Laureen |
||||
|
Corrie Mevissen
In memoriam Lieve Corrie, We missen je heel, heel erg, maar we zijn trots op jou als echtgenote, moeder, schoonmoeder en oma. Dankzij jouw vechtlust hebben we tijdens de ziekte die ruim 2 jaar duurde toch nog fijne periodes mee mogen maken. Toen jij aan ons vroeg om de strijd te mogen staken hebben we daar met pijn in ons hart bevestigend op geantwoord want je had meer dan genoeg je best gedaan om zo lang mogelijk bij ons te blijven. Dag lieve Cor, je zult altijd in gedachte bij ons zijn. |
||||
|
oktober 2001
Henk van Bruggen In memoriam Lieve Henk het is nu 3 maanden geleden dat je na een korte hevige strijd van 3 weken gestorven bent.Ik mis je nog iedere minuut van de dag.Ik zal je nooit vergeten. Je maatje voor altijd Helga |
||||
|
oktober 2001
Jozef Teunissen In memoriam Mijn Tweelingbroer Jozef Teunissen heeft de strijd met zijn ziekte niet kunnen winnen. En is 21-10-2001 overleden. Door middel van een gedicht wil ik mijn gevoelens verwoorden die ik "Speciale broer" voel. Verbonden met jou Jozef Verbonden met jou, al 46 jaren maar nu ben ik je kwijt nu is het voorbij, en dat doet pijn onmacht en woede maken bezit van mij Ik vlucht,ik zoek, ik zoek naar iemand Ik zoek naar jou,Mijn speciale broer mijn vriend,mijn maat mijn eigen ik waarom moet het zo zijn,dat vraag ik steeds maar weer ik zoek,ik vlucht,ik vlucht steeds maar weer zoekend naar jou,mijn eigen ik jij bent er niet meer,en toch toch moet ik verder verder leven zonder jou ondanks de liefde van mijn gezin maar ik vind het zo moeilijk, zo moeilijk een leven zonder jou, Mijn speciale broer,mijn eigen ik, verbonden met mij ik zal je missen,altijd en overal maar ik draag je mee,diep in mijn hart Ik hou van jou Ad Teunissen |
||||
|
Sjaan.
In memoriam Afgelopen donder dag is mijn schatje overleden, dit gevecht was niet te winnen, maar wat was ze dapper. Haar geloof in GOD heeft veel steun gegeven. Zonder HEM komen we er niet zij ze dikwels je toch weet dat HIJ er altijd is voor ons. Nu heeft ze geen pijn meer. |
||||
|
oktober 2001
Antje Procee-Postma In memoriam 9-06-2000 20-10-2001 Lieve mem Meer dan een jaar bij ons weg,het gemis wordt alleen maar erger, Waarom moest jij weg bij ons ,door die gemene ziekte.Heb er nog steeds moeilijk mee en kan het niet verwerken. Wou dat je hier was,dicht bij ons . Maar ik weet dat je over ons waakt,en ons niet alleen laat Ik hou van je je dochter Sieta |
||||
|
oktober 2001
Mijn liefste Riet In memoriam Dag mijn lief Jij was, bent, en blijft de wind onder mijn vleugels. Na de diagnose botkanker,tranen die niet meer droogden,maar toch altijd weer die lach die het leven de moeite waard maakte. Iedereen zei: Je ziet er goed uit,maar wij wisten wel beter van de pijn en het ongemak dat jij,en met jou,ik geleden hebt. Gelukkig heb je geen pijn meer mijn lieveling, maar ik had zo graag ouder met je willen worden. Iedere stap die ik zet, doe je met me mee en je bent geen moment uit mijn gedachten. Ik zal je altijd bij me dragen. Je Meerminnetje (Han) |
||||
|
oktober 2001
Terence Bletterman In memoriam Lieve Terence 28 september 2001 ben je overleden na een ziekbed van 8 maanden aan een hersentumor hoop hebben wij en jij op herstel nooit gekregen je was nog maar 9 jaar veel te jong ben jij van ons ontnomen goh mannetje wat missen wij jou je blijft altijd in ons hart en we zullen je nooit vergeten lieve schat we houden van je en het doet verschrikkelijk veel pijn om zonder jouw door te moeten gaan papa Richard mama Marga en je liefhebbende zusje Vanity |
||||
|
september 2001
Ma IK MIS JOU In memoriam Lieve MA gisteren 8 oktober zou je 70 jaar zijn geworden. Je mocht maar 66 jaar worden, 4 jaar geleden ben ik met jou nog naar de dokter gegaan s'avonds omdat je de pijn niet uit kon houden. Maar die kneus zei, dat je niks mankeerde toen al had je lever en galwegkanker ik kan die vent z,n nek nog steeds van zijn romp trekken. Misschien als hij je had door verwezen had ik je nog bij mij gehad. Ma ik mis je nog elke seconde van de dag en dat wordt alleen nog maar erger. Morgen moet ik zelf weer op controle bij mijn oncoloog, soms denk ik dit leven wil ik niet meer en was ik maar bij jou. Maar ik moet nog voor ons pa zorgen wat niet makkelijk is. En voor al die kleintjes dat heb ik jou beloofd en dat doe ik ook. Maar soms is het echt te zwaar, ook voor mij, ik die altijd de sterkste moest zijn. Ma ik hou heel veel van jou, IK MIS JE STEEDS MEER. kusjes van mij. |
||||
|
september 2001
Mijn lieve stiefvader en vriend Thijs In memoriam Lieve Thijs, Groot was de schrik toen we te horen kregen dat je kanker had,op de dag dat ik mijn eerste echo kreeg ontvingen we dit vreselijke nieuws. Nog groter was de pijn en woede toen we hoorden dat je nog maar een paar maanden had omdat de dokters te laat opgemerkt hadden wat je mankeerde. Nooit zal ik die dag vergeten,mijn blijdschap vanwege mn nieuwe zwangerschap en tegelijkertijd het grote verdriet omdat ik hoorde dat jij ziek was. Ik heb je verteld dat als mijn kindje een jongetje is, dat het naar jou vernoemd zal worden,de hele wereld mag weten dat het dan Matthias zal gaan heten,het heeft zo moeten zijn,je hebt gelukkig niet geleden die 2.5 maand en het afgelopen weekend heb je in alle rust afscheid kunnen nemen van diegenen die je dierbaar waren. Ik zal je missen,als stiefvader,als opa voor mijn kinderen,als vriend maar nog meer als mens. Dag Thijs,we zullen je nooit vergeten |
||||
|
september 2001
Rita Mijnten In memoriam lieve mama, 30 december 1997 hoorde we dat je heel erg ziek was ,leverkanker, en 14 januari 1998 ben je overleden we snappen nog steeds niet dat het zo snel heeft kunnen gebeuren en jij wist het ook niet, ik mis je echt nog steeds elke dag heel erg je bent er niet bij toen ik ging samenwonen en nu ik verloofd ben ,ik weet dat het heel moeilijk wordt omdat ik 16 mei 2003 ga trouwen en mijn allerliefste vriendin is er niet bij om mijn jurk uittezoeken en mee te feesten of het moment als ik vertel later dat ik in verwachting ben waarvan ik weet dat jij het heel erg vind dat je geen oma meer kon worden,, lieverd ik weet ondanks dat ik je niet zie dat je nog steeds mee gaat feesten en een jurk helpt mee uitzoeken ik mis je mama lieve schat ik hou van je xxxxxxxxx jou kleine meisje voor altijd |
||||
|
september 2001
Coby Schade 13-09-2001 In memoriam Coby, Een sluipmoordenaar in je lijf verlies is dan buiten kijf Met zijn allen gevochten tot het laatst behoudt jij altijd je plaats. Rust zacht Gerard, namens je man, al je kinderen, schoonzonen en al je kleinkinderen. |
||||
|
september 2001
Speciaal voor al mijn dierbare die ik de laatste 3 jaar heb verloren In memoriam Speciaal voor ons ma JO-Heeren die 8 oktober 70 jaar zou worden helaas is ze al drie en een half jaar dood. Ook mijn ooms wout, nol, wim, piet, hendrik. Mijn lieve lotgenoten Bep, Tiny, Coby, Renate, Nellie en mijn schoonbroer piet en schoonzus annie, ik zal ze nooit vergeten. allemaal verschillende soorten kanker waar zij aan zijn overleden. Ik hou van jullie en ma ik mis je elke seconde van de dag. xxxxxxxxxxjes van Henny |
||||
|
september 2001
Vader gerrit ter maat |
||||
|
september 2001
voor mijn lieve man Hans In memoriam Hans vijf weken geleden hebben wij afscheid van je moeten nemen.We missen je heel erg. HANNY MIRJAM STEFAN |
||||
|
september 2001
Voor mijn lieve man Gerhard In memoriam Het is nog maar kort geleden dat ik voorgoed afscheid van je moest nemen het doet heel veel pijn houd van jouw en zal je nooit vergeten. tot ziens je miep |
||||
|
september 2001
Tine Grobben In memoriam Het is al weer 5 maanden geleden dat wij afscheid moesten nemen van Tine. Wij waren diep getroffen door de overweldigende blijken van belangstelling bij de crematieplechtigheid, maar vooral gedurende de twee jaren daarvoor. Sommigen af en toe, anderen zeer frequent, leefden intens met Tine en ons mee gedurende de door haar niet te winnen strijd. Dat iedereen Tine graag mocht was ons uiteraard bekend. Zij was een krachtige, maar vooral liefdevolle persoonlijkheid. Wij danken u, familie, vrienden, buren, kennissen, collega's (oud)leerlingen en ouders voor de niet aflatende stroom van bezoekjes, gezellige en meelevende brieven, kaarten, e-mails, telefoontjes en bloemen. Zoals Tine altijd deed, zullen we proberen (maar wat is dat moeilijk) het leven op een positieve manier tegemoet te treden. De schitterende jaren die wij met Tine mochten beleven, zullen voor ons een dierbare herinnering blijven. Joop |