mei 2002

Papa en Mama
In memoriam lieve pap en mam,
Om jullie te moeten missen vind ik heel erg.Het valt niet mee om 22 jaar te zijn en je beide ouders al te moeten missen.Twee jaar geleden pappa en twee maanden geleden alsof het al niet genoeg was mam ook nog een keer. Ik wil zeggen dat jullie voor altijd in mijn hart blijven en dat ik ontzettend veel van jullie hou.

mei 2002

Frans Altink en Annie Altink-Meyners
In memoriam Papa en mama ik mis jullie vreselijk, maar hoop dat jullie weer bij elkaar zijn....Ik weet dat dat de reden was dat mama niet bang was om dood te gaan.
Ik ben trots dat ik een dochter van jullie ben!

Mama, ik hoop dat je nu de rust gevonden hebt...
Ik houd van jullie!!

Nel Veenendaal-van Egmond
In memoriam Lieve Nel,
Het was haast niet te geloven dat jij nog geen twee maanden na de dood van je broer aan dezelfde ziekte overleed, nu twee dagen geleden. Jij was altijd ongelooflijk lief en zorgzaam en jij was de liefste oma van onze kinderen. Wij zullen je ontzettend missen

maart 2002

mijn ouders!
In memoriam Gelukkig zijn jullie nu bij elkaar...sommige dingen zijn onmenselijk en niet te doen! Maar goed, jullie leven in ons voort, voor altijd!
We komen weer samen, over een tijdje!
XXX

Maart 2002

Frans Veenhuis
In memoriam Gisteren was het dan zover 1 jaar voorbij nadat jij er niet meer bent,hoe kan het allemaal zo snel gaan,Het leven is voor ons allemaal voorgoed veranderd,Wat een pa was jij,we hebben zoveel goede dingen meegemaakt een betere jeugd hadden we ons niet kunnen wensen!Zo graag nog langer van het leven willen genieten,helaas mocht het niet zo zijn.ik hoop dat je nu ergens zit te vissen,en dat we elkaar ooit nog terugzien,wie weet!
je was en blijft de beste Pa

maart 2002

Jan van Egmond
In memoriam Lieve Jan,
Eindelijk is aan jouw lijden een einde gekomen! Dat was iets dat niet bij jou paste. Je straalde altijd enorm veel warmte uit en had voor iedereen belangstelling, zelfs nog de laatste dagen. Jouw ziekte ging zo snel dat we nauwelijks kunnen bevatten dat je er niet meer bent. Ik heb veel goede herinneringen aan je, weet je nog met dat herdertje dat we samen op de brommer naar je huis brachten? Je zult altijd een plekje in mijn hart hebben, net als in het hart van veel andere mensen. Wat zal ik je missen!

februari 2002

Kees Hoek
In memoriam Lieve pap,

Het lijkt al zo lang geleden. Je bent op 30 november 2001 overleden. Je hebt gevochten voor je leven tot je laatste ademhaling. Wat had je toch een doorzettingsvermogen. Ook al was je zelf heel ziek, toch ging je elke avond mee naar mama die ook vocht voor haar leven in het ziekenhuis. Wat heb ik je hiervoor bewonderd. Pap, je bent een fijne vader geweest en je was een kanjer van een opa.
Pap, ik mis je nog steeds elke dag.

februari 2002

Kai
In memoriam Lieve Kai,

Het is nu alweer bijna een jaar geleden sinds je je oogjes voor het laatst gesloten hebt...Het is niet eerlijk en ik mis je nog steeds iedere dag...

AL BEN JE NU EEN STERRETJE
DAT AAN DE HEMEL STAAT
IN MIJN HART ZAL JE BLIJVEN
DAT IS WAT NOOIT MEER OVERGAAT

Jongen, we houden van je...

Liefs, Melanie

februari 2002

RON VISSER
In memoriam LIEVE PAPA IK ZAL JE MISSEN JE MOCHT MAAR 49 WORDEN MAAR DE VRAAG BLIJFT WAAROM MOEST JE NOU AAN KANKER OVERLIJDEN ??????
IK BLIJF HET ONEERLIJK VINDEN

RUST ZACHT LIEVE PAPA
IK ZAL JE NOOIT VERGETEN

februari 2002

Vanherrewegen Maurice
In memoriam Nooit meer, zullen de bloemen voor jou bloeien.
Nooit meer, zal de zon voor jou ondergaan.
Je hield van het leven,
je hield van de natuur.
Lekker eten en een goed glaasje bier konden je gelukkig maken.
Met je familie en vrienden kon je het menig uurtje gezellig houden.
Je zag het leven zonnig tegemoet
en tot onlangs maakte je nog toekomstplannen.
Jouw plotse ziekte en dood
heeft ons allen overrompeld,
maar weet, papa,
dat je niet dood bent,
zolang je nog leeft in onze gedachten.

februari 2002

Mama ( 01-06-1932 - 10-01-2002)
In memoriam Lieve Mama

Vier en een half jaar lijkt een eeuwigheid,
zeker als je al die tijd moet vechten.
Je moest het opnemen tegen een tegenstander, die niet eerlijk vocht.
Wanneer hij aanviel, kon je hem niet zien aankomen,
en wanneer hij zich terugtrok,was hij nooit ver weg.
In die ongelijke strijd, binnenin jouzelf, kreeg je nooit een eerlijke kans.

Die vier en een half jaar zijn eigenlijk ook omgevlogen.
Wanneer je maar kon, trok je er nog steeds op uit.
Je bleef genieten van dat beetje leven, dat je nog met papa had.
Je streed je strijd altijd met opgeheven hoofd en met humor.
Daardoor bleef je voor ons, je kinderen, altijd een goed voorbeeld.

Jouw strijd mocht je niet winnen,hoe hard je het ook probeerde,
maar bij alles wat je daarvoor deed, dwong je respect bij ons af.
Aan wilskracht had je absoluut geen gebrek.
Het ultieme bewijs daarvoor bewaarde je voor het allerlaatst.

Je was trots op ons allemaal.
Jouw gevecht maakt ons net zo trots op jou.
We houden van je.

januari 2002

Marieke Belfroid
In memoriam

Lieve Marieke

Dank je wel voor alle mooie momenten, die wij met zijn tweetjes hebben gehad. We gingen vaak zwemmen op zaterdag, daarna eendjes voeren in Velserbeek. Ik weet nog wel als wij dan aankwamen fietsen of lopen dat jij zei: kijk Marjon ze wachten weer op ons. We gingen samen winkelen kijken voor nieuwe kleding, voornamelijk voor mij. Ik ging bij je logeren, jij maakte dan een heel programma voor die dagen. Wat ik ook zal missen zijn de momenten die we met zijn zessen haden zoals: zaterdagmiddag koffie drinken bij opa en oma, samen kerst vieren, samen op vakantie naar binnen en buitenland. Marieke bedankt voor al deze mooie herinneringen, ik zal ze altijd in mijn hart bewaren. Ik blijf voor altijd van je houden en ik zal je heel erg missen.

Grote kus van je
nichtje

januari 2002

ons ma
In memoriam Lieve lieve ma ik mis je steeds meer, ik hoop dat ik snel bij je terug mag zijn. Het is niet eerlijk ma waarom jij zo vroeg moest sterven. Ma ik wil dit leven niet meer zonder jou, de jongens gaan op zichzelf wonen. en rené gaat zijn eigen weg, ik zorg voor alle kleintjes dat heb je mij gevraagd, en die belofte kom ik na, ook zorg ik goed voor ons pa, maar wie is er voor mij (niemand) ik ben sterk denkt iedereen, maar ik ben kapot, ik sta alleen. ma ik zal blij zijn dat ik weer bij jou ben. De uitslag van mijn oncologe was goed gelukkig. het is niet eerlijk jij mijn moeder MIS ik elke dag steeds meer. Blij of vreugde ken ik niet meer sinds jij weg bent. Als er een god bestaat is hij echt niet eerlijk, het leven is een grote puinzooi. MA WAAROM JIJ, IK KAN NIET MEER ZONDER JOUW LEVEN. Ik wou dat ik je nog een keer vast mocht houden, ik weet het je hebt nu geen angst, pijn enz meer. Je hebt genoeg geleden, eerst mijn kanker en toen jij zelf,ik ben er nog, maar jij niet meer. MA IK HOU VAN JOU, IK MIS JE VRESELIJK. KUSSEN WIL ik je, ik wou dat jij er nog was, ik zou zo ruilen met jou.
lieve ma ik hou van jou, kusjes van Henny.

januari 2002

mijn lieve mama
In memoriam lieve mam...
ik ben veel te jong om zonder moeder verder te moeten...jij was veel te jong om te sterven..
toch heeft het lot dit bepaald... Een dag voor je 48e ben je overleden aan longkanker met uitzaaiingen naar je hersenen...
Mam ik ben trots op je...ik heb gelukkig jou nuchterheid georven.. Ik weet niet hoe ik me nu moet voelen..het is nog maar zo kort geleden.. Mam, pap, marijn en ik redden ons wel hoor..ik weet dat je toch wel meekijkt!
Een hele dikke kus van je dochter die ontzettend veel van je zal blijven houden

augustus 2002

Mijn moeder Anja
In memoriam Hey ma...
ik kan nu hele verhalen op gaan schrijven enzo maar ik denk dat ik het bij een gedicht laat
ik heb hem voorgelezen aan je op het laatste moment dat we samen waren en ik hoop dat je het gehoort hebt....

Mama....
Iedere dag heeft een zonnestraal,
iedere dag...allemaal.
Iedere dag schijnt de zon,
voor mij ben jij die zon.
Iedere nacht zijn er sterren,
die komen van heel verren.
Maar jij bent altijd heel dichtbij,
mama, je betekent veel voor mij!!!!

Dat was dan het gedichtje wat ik aan jouw voorlas...op dat rustige moment samen...het laatste...maar het blijft altijd in mijn herinnering!!! Echt waar!!!
Je was een keigave moeder!!!

Een hele dikke kussss van mij!!!
Amy...(14)

mei 2002

Jan-Joris
In memoriam Jan-Joris...

Ik ben nu ouder dan jij hebt mogen worden...

Vier jaar geleden, op achttien-jarige leeftijd, overleden aan leukemie. Een zwaar gevecht dat hij niet heeft mogen winnen. Een longontsteking werd hem fataal, zijn gebroken lichaam en slechte weerstand kon het leven niet meer aan. Kanjer, ik denk nog vaak aan je.

Marisca

april 2002

Emilienne Sterckx °26-03-1938 +12-10-2001
In memoriam Liefste grootmoeder,
Waarom ben je zo vroeg van ons moeten weggaan? Je lijdensweg was lang en zwaar...Je had het allemaal niet verdient. Ik heb misschien maar één grootmoeder gehad, maar ik had er me geen betere kunnen voorstellen. Je was m'n beste vriendinnetje. Ik mis je nog elke dag, maar ergens voel ik dat we ooit nog samen gaan zijn.
Ik zal je nóóit vergeten!

Veel liefs,
Je kleindochter Sarah(16)

december 2001

mijn liefste vader en opa jopie
In memoriam lieve papa wat mis ik jou.het is vandaag vijf weken geleden dat je in het bijzijn van mama bianca en mij overleed.wij zijn blij dat je nu geen pijn meer hed en dat je deze ongelijke strijd nu niet meer veder aan hoeft te gaan.wij hopen dat je nu gelukig bent en wij hopen dat wij dat ook eens een keer op wat voor manier dan ook van jou te horen krijgen,dat geeft ons een beetje meer rust.lieve papa de pijn van het gemis is af en toe ondraagelijk maar ik beloof dat ik ondanks alles er voor jou drie kleinkinderen zal zijn ,en dat ik ook een oogje in het zeil houd bij jou lieve vrouw ria en je dochter bianca.dag lieve papa kanjer van mij ,vergeten doe ik jou nooit........heel veel liefs van jou dochter monique

december 2002

irma dijkhuizen
In memoriam 46jaar jong 16-04 01
mams ik(16) zal altijd van je houden. het is moeilijk de eerste kerst zonder jou. ik wil je nog zoveel vertellen maar dat gaat niet meer.

januari 2002

mama
In memoriam Lieve mama,

Op 30 oktober heb je na een zware strijd je ogen voorgoed gesloten.
In mijn hart leef je verder. Ik mis je verschrikkelijk en zou zo graag nog even in je armen willen liggen als klein meisje, maar nu moet ik de volwassene zijn voor mijn kinderen.
Lieve mama, bedankt voor alles wat je mijn geleerd hebt aan normen en waarden. Ik zal dit zeker overdragen aan mijn kinderen. En ik weet zeker dat hun net zulke bijzondere mensen zullen zijn alsdat jij altijd voor mij en ieder ander bent geweest.

Ik hou van je, forever

Saskia

januari 2002

Mijn lieve papa
In memoriam Op 27 september van dit jaar is mijn lieve papa overleden aan de gevolgen van darmkanker,dit was 3 dagen voor mijn 23e verjaardag.
Op 27 november is hij uitgestrooit en nu pas komt de klap dat hij er echt niet meer is.
Ik mis hem heel erg en wil zo toch laten weten dat ik heel veel aan hem denk.

Lieve pappie, ik hou van je!

xXx Janet

november 2002

Kai
In memoriam Voor onze lieve Kai,
Je bent nu al 10 maanden geleden van ons gegaan, maar het is alsof het pas gisteren gebeurt is. Ik mis je enorm en zal je zeker nooit vergeten. Je bent nu ons engeltje op een wolkje...
Liefs, Melanie

www.lauravoncken.nl
alle.voncken@hetnet.nl

november 2001

LAURA VONCKEN geboren 8-6-1998 overleden 7-11-2001
In memoriam Onze Laura, nooit iets mis mee dachten we. Tot die vreselijke dag eind mei 2001 waarop we te horen kregen dat Laura een medulloblastoom had (hersentumor). Ze is in juni 2 x geopereerd, waarvan 1 op haar 3e verjaardag, en oh wat was ze dapper! Na een maand ziekenhuis mochten we eindelijk naar huis. In de maanden juli en augustus t/m begin september werd ze dagelijks bestraald en kreeg ze 1 x per week chemo. We waren allemaal zo trots op haar, ze deed het zo goed. Een klein meisje van 3 die muisstil moest liggen voor bestraling! Eind september zouden we dan eindelijk van onze welverdiende vakantie gaan genieten voordat we eind october een traject van een jaar chemo ingingen. Helaas, begin october kreeg Laura een recidief. Een MRI scan wees uit dat ze uitzaaiingen in hoofd en rug had, kortom ze was terminaal. We hebben haar meteen mee naar huis genomen en na haar zelf 3,5 week lang verpleegd te hebben overleed onze trots op 7 november 2001 om 02.30. Meisje, WE MISSEN JE ZO!!!!!!! Ons leven zal nooit meer hetzelfde zijn....... Mama en Papa
Onze dank aan iedereen van RTIL Maastricht en afdeling B2 AZM Maastricht

mijn papa
In memoriam lieve papa,

het is nu al 13 jaar geleden dat je bent overleden en nog steeds mis ik je,..wish you were still here! will you wait for me in heaven?
papa ik hou van je!

groetjes,..y.

November 2001

mijn moeder
In memoriam nog steeds mis ik haar
maar ik weet
wanneer je verdrietig bent
blik dan opnieuw in je hart;
en je zult zien dat je weent;
om wat je vreugde schonk.

ma ik mis je en dat zal altijd zo blijven.

anja