De tijd vliegt maar 18 juli 2001 zal ik nooit vergeten. Om 18:15 uur ben je op deze dag van ons weggegaan. Wel met het lijf maar niet met de geest. Elke dag denk ik wel even aan je. En anders herinnert je kleinzoon nu bijna 5 jaar mij wel weer aan je. Nee Ma jou vergeten zullen wij nooit. Maar missen doen wij je iedere dag.

Liefs, kus, en alles wat niet meer mogelijk is.

Anita

ome Wiel, heeft u ons kunnen zien, kunnen zien hoe wij ook een strijd hebben moeten leveren, heeft u als een beschermengel op onze schouder gezeten? Ik weet het eigenlijk wel zeker, u de ene schouder en Sven de andere en dat heeft ons ontzettend veel kracht gegeven. hoe goed begrijp ik nu hoe moeilijk de door u geleverde strijd was, wel willen, maar niet kunnen. het gemis blijft en de levenswijsheid krijgen we nu via een indirecte weg. we blijven aan u denken.

ome Wiel, heeft u ons kunnen zien, kunnen zien hoe wij ook een strijd hebben moeten leveren, heeft u als een beschermengel op onze schouder gezeten? Ik weet het eigenlijk wel zeker, u de ene schouder en Sven de andere en dat heeft ons ontzettend veel kracht gegeven. hoe goed begrijp ik nu hoe moeilijk de door u geleverde strijd was, wel willen, maar niet kunnen. het gemis blijft en de levenswijsheid krijgen we nu via een indirecte weg. we blijven aan u denken.

Lieve Oma,

Een ding wil ik nog zeggen: ik vind het heel dapper hoe u zo doorgevochten heeft in die 17 lange jaren van ziek zijn! Ik mis u nog elke dag, soms moet ik er nog om huilen, maar toch troost het me ook een beetje dat u het nu beter heeft.
Liefs Marleen, uw kleindochter (21 jaar) :-(

Dit gaat over mijn papa jaap
geb 7 april 1943 en gest 13 juni 1980
hij was toen 37 jaar
hij heeft maar een kort leven gehad maar er wel van genoten alleen hij vondt het erg dat hij zijn kleinkinderen niet meer zou zien hij zou nu opa zijn van 9 kleinkinderen waarvan 8 jongens en 1 meid en we vetrellen heel veel over je pap en je blijft bij ons in hart leven en dat zou ook altijd zo blijven zo lang we blijven leven dag papa dag

ellie je hebt je best gedaan Groetjes marjan v nooort ik zal nog dikwijls aan je denken. liefs:confused: :confused:

Mijn liefste Jeaninne was maar 65Jaar en is in mijn armen gestorven na drie jaar te vechten tegen de slepende ziekte en twee operaties, Ik hou van jou en mis je elke dag meer en meer.Wij waren 43 jaar gelukkig getrouwd, Etienne.

Lieve Martine,

20 november is het alweer 10 jaar geleden.. de tijd gaat zo snel. 35 was je, hoe zou 't nu geweest zijn? Wij -familie en vrienden- willen juist op die dag jou nog even extra in ons midden laten zijn. Daarom komen diegenen die het willen dan speciaal voor jou samen. Dan kunnen we wat we willen delen.
Toen je ziek werd bleek al snel dat het terminaal was, maar jij hebt geknokt en hoe!
Vanavond hebben Annemie, Vivian en ik heel fijn over jou en je laatste maanden gepraat. Heel bijzonder en erg ontroerend.
Jij was m'n p-tante en ik denk vaak aan jou terug. Ook al ben je er dan niet echt bij, toch denk ik dat je wel volgt hoe m'n leventje verloopt. Hoe ik gegroeid ben tot wie ik nu ben. 22 is wel even wat anders dan 12 jaar! Hoe ik met Minze knokte tegen zijn kanker en hoe die relatie daarna stuk liep. Hoe moeilijk ik het daarmee had, maar ook hoe sterk ik er weer uitgekomen ben.
Trots kan ik je vertellen dat ik na 4 jaar opnieuw op de academy zit en mezelf voor die studie een 2e kans geef.
Tja, ik kan nog zoveel meer zeggen...
Ik mis je en koester je diep in 'n hart. Je bent hier niet meer in levende lijve, maar leeft wel voort in onze harten.
Veel liefs en 4 fingers
Susan

Lieve Oma,
Ik heb u helaas nooit mogen kennen, maar van mams weet ik dat u heel bijzonder bent geweest. En de warme relatie die u altijd had met mams, zo heb ik die nu met mama. Weet echter dat we u nooit zullen vergeten. In het Wilhelminabos is ook voor u een plaatsje ter liefdevolle nagedachtenis vastgelegd. Ooit zal ik u ontmoeten en ooit zullen we met z'n drieën bij elkaar zijn.
Liefs,
uw kleindochter Karin

lieve tante ilse

28 september jl. heb je ons na 3 jaar strijden moeten verlaten.
een oneerlijke strijd tegen 2 hersentumoren waardoor je, in verloop van tijd, zoveel van jezelf en je zelfstandigheid in hebt moeten leveren.
hoop dat je nu bent waar je altijd in geloofd hebt en bij je vader die je zo miste.
wij zullen je ook missen...nu al.

liefs patricia xxx

lieve jeroen... als 4 jaar dood, na een leven van 13 jaar stierf jij aan een hersentumor... ik denk aan je

M.

Pas 19, en nu hebben ze bij je kanker ontdekt.
Het is uitgezaaid dus nog weinig hoop.
Maar blijven vechten, dat is de boodschap die we door gekregen hebben en waar we voor gaan.....

Ga zo door..........


Liefs

Lieve Bert,

al weer bijna 2 jaar,
je was vol leven,
een grote lach, fonkelende ogen.
het is jammer dat we die niet meer zien mogen.
Je bent van ons weggenomen, wat ons spijt. nooit zullen we je vergeten!

mijn liefse Sjaak.
Tussen alle sterren
die door de donkere nacht reizen,
zoek ik die ene ster
die mij de weg zal wijzen.
Die ster die zal niet vallen
maar die zal altijd blijven rijzen.
Eén ster, verborgen achter wolkenflarden.
Eén mens onder miljarden

Liefste ik zal je liefde koesteren als een kostbaar juweel.

Een nieuw "In memoriam "
Dit "In Memoriam" staat op onze eigen server en is nu dan gelukkig 'Reclamevrij"
Schrijf wat je kwijt wilt aan hen die je zo lief waren.

Stichting Diagnose kanker

september 2002

mijn moeder
In memoriam je was de oma voor mijn kinders en de moeder voor mij
die verdraaide kanker was sterker
nu hebben we niets meer
je bent heen
we missen je nog dagelijks
het grote probleem
ik ben nu je ziekte gaan dragen de zelfde plaats de zelfde pijn
mama ik wil nog even hier blijven dit is mijn gevecht ik wil nog niet heen
maar toch we blijven je missen
dag oma dag mama
geeke

september 2002

Suzan de Jonge-Monincx
In memoriam Hallo Suzan.
Het is al weer twee en een halve maand geleden dat jij bent heen gegaan. 9 mnd heb je moeten strijden tegen die vervelende kanker. We hebben je gelukkig 19jaar na de eerste keer nog mogen houden. Dat was een hele fijne tijd met leuke en nare dingen. Je bent ook nog even gauw getrouwd met Jeroen. Dat was op 16nov. 2001. Een mooie dag om niet te vergeten.
Maar ik mis je ontzettend. Je bent zo ver bij mij vandaan. Je ligt helemaal in Zeeland en zo kan ik niet even gauw naar je toe. Maar vergeten doe ik je niet hoor. Er staat een mooie foto van jou en daar brand heel vaak een lichtje bij. Kon ik je nog maar even knuffelen of je stem horen.
SUZAN IK HOU VAN JOU.

Groetjes
Mamma

augustus 2002

Adrianus Louman
In memoriam Lieve papa,

Vandaag 13 augustus was je verjaardag en gisteren de datum dat je 8 maanden geleden bent overleden aan die slopende ziekte. Ik mis je nog iedere dag en kan het nog steeds niet geloven dat dit jou is overkomen en dat je er niet meer bent. Het is zo leeg zonder jou. Het is allemaal zo snel gegaan. Op 12 november 2001 kregen we te horen dat je blaaskanker had en op 12 december 2001 ben je aan de gevolgen van kanker overleden.

Je bent voor altijd in ons hart papa en ik hoop dat je nu eindelijk rust hebt en geen pijn meer. Ik hou van je papa!

Heel veel liefs en wie weet tot ziens,
Je dochter Annemieke

ron visser
In memoriam gister was het een half jaar gelden dat je ons moest verlaten al een half jaar geen vader meer zo onrealistisch
al een half jaar geen knuffel meer geen hulp meer bij pebaalde dingen geen gelach meer samen met jou
sinds die bewuste 8 februarie ben ik koel en ijzig ik onderneem niks meer zit alleen maar thuis en verwaarloos mn leven ik speel toneel voor de andere mensen om mij heen
omdat ik hun niet met mijn verdriet op wil zadelen ik ben er nog steeds kapot van jou laatste woorden zullen me altijd bij blijven maar de gemaakte belofte kan ik niet nakomen sorry pap ik probeer mn leven weer op te pakken maar het lukt me maar niet sorry ik hou van je remco

Jaimy Sebastiaan
In memoriam lieve jaimy

je bent altijd bij ons
altijd in ons hart
we spelen nog altijd samen
we zorgen goed voor je knuffels hoor!
maar dat weet je wel
we blijven altijd een drieling
altijd

Jaimy sebastiaan van boxel 24-01-92/06-05-01
In memoriam Lieve jaimy,
Als ik omhoog kijk
en alle sterren aan de hemel zie staan
weet ik zeker
jij bent niet ver bij mij vandaan
ik mis je en wil weten waar je bent
zou je toch wel weten hoezeer ik je mis?
samen lachen,knuffelen en zingen
dat is wat ik zo mis
die gewone maar o zo speciale dingen
ik droom vaak over je
en zie dan vlak naast de maan
een hele bijzondere ster aan de hemel staan
het helpt mij als ik denk
dat mijn dromen werkelijkheid zijn
ook al weet ik
dat je noot meer Echt bij ons kunt zijn
toch kijk ik omhoog
en weet jij bent niet ver
kijk ik naar dat lichtpuntje
kijk ik naar die ene bijzondere ster

dat is onze jaimy

eens zijn we weer samen

juli 2002

h.a.hartog-harry
In memoriam Hallo lieve Harry,
Het is nu drie jaar geleden dat jij bent overgegaan en ik mis je nog steeds erg. Je had schildklierkanker en bent gigantisch ziek geweest.Je was heel sterk in die laatste periode van je leven.Samen,en met vrienden en familie,hebben we alles nog gedaan wat je wilde. Op vakantie gaan, je verjaardag vieren , uit eten , enzv. Het was een super verdrietige periode maar ook een hele mooie, en jij weet wel wat ik daarmee bedoel. Ik hield, en hou nog steeds heel veel van je. Voor altijd uit het oog , maar voor eeuwig in het hart. Als een vlinder vlieg jij naar de horizon. Jeg elker deg for aldri.Liefs en een dikke kus van mij, je keutelkontje Suzette. (ook groeten van arie,elly en ma)

juli 2002

Henk van Bruggen
In memoriam Lieve Henk
Vandaag een jaar geleden dat je in mijn armen overleed.Na een ziekbed van 3 weken maar overleed je aan alvleesklierkanker.Een hele zware moeilijke tijd voor ons allemaal maar ook een tijd waarin we heel dichtbij elkaar zijn geweest.En die mooie herinneringen aan jou slepen mij er door heen.Bedankt voor alles!
Alles waar je echt van houd ,
zal je warmte blijven geven
ook al is het niet gebleven
het blijft altijd een deel van jou
een stukje van je leven.
Helga

juni 2002

mijn moeder
In memoriam Over een paar dagen ben ik jarig. Dan is het alweer een jaar geleden dat jij ons verliet. Nu deze dag steeds dichterbij komt herleef ik alles weer van toen. Hoe je steeds verder van ons wegzakte, alles wat er nog gezegd is........
Het doet nog steeds pijn om je te moeten missen. We redden ons wel maar zonder jou is het leven toch anders. Ik zou zo graag nog eens met je willen praten en vertellen hoe het nu met ons is, maar helaas is dat niet meer mogelijk.
Nog steeds vindt ik het niet eerlijk dat we nu zonder jou verder moeten leven. Maar toch ook heb ik het gevoel dat je in ons hart altijd bij ons bent. Dat maakt het een beetje meer draaglijker. Ik zal je altijd blijven missen.

Love you,
Mariska

juni 2002

Dropke
In memoriam Lieve Richard,
Het is voorbij, rust nu maar uit. We missen je nu al ontzettend.
Hou van jou, voor altijd in ons hartje.
Mathijs en Mopke